Epifaniczny tom 16 – rozdział 2 – str. 85
Światy i wieki Biblii (szczegóły)
Trzecim zamiarem Jehowy w czasie Wieku Patriarchów było wybranie pewnych osób do urzędu książąt i Lewitów na ziemi w czasie Tysiąclecia. Dokonał tego przez zdobycie dla prawdy i sprawiedliwości Abrahama, Izaaka, Jakuba, Józefa itd. Wyjaśnijmy: Zanim człowiek upadł, Bóg (przewidując jego grzech) zaplanował odkupienie i wyzwolenie go. Ten plan odkupienia opiera się na klasie Chrystusa, Wybawicielu. Jak już zauważyliśmy, klasa Chrystusa składa się z Jezusa i Jego wszystkich wiernych naśladowców. Bóg zamierza uczynić ich w Tysiącleciu Królami i Kapłanami (Obj. 1:5,6; 5:9, 10; 20:4, 6). Ponadto Jehowa planuje dołączyć do tych Królów i Kapłanów pewnych Książąt i Lewitów. W Dawidzie i Salomonie mamy figury wielkiego Króla, Głowy i Ciała, a w książętach z tamtych czasów mamy typy książąt Tysiąclecia. W Aaronie i jego synach mamy typ wielkiego Najwyższego Kapłana oraz podkapłanów, a w trzech grupach Lewitów -Kaatytach, Merarytach i Gersonitach – mamy typy trzech grup Lewitów Tysiąclecia – Starożytnych Godnych, Wielkiej Kompanii i Młodocianych Godnych. Te cztery grupy w czasie Tysiąclecia stanowić będą klasy rządzące i błogosławiące – Nasienie Abrahama. Chociaż Jehowa łaskawie zezwolił na przywilej urzędu książąt dla Abla, Enocha i Noego, we właściwym tego słowa znaczeniu przywilej ten zaczął w rzeczywistości działać z chwilą udzielenia przymierza Abrahamowi i jego Nasieniu. Psalm 45:17 to werset traktujący o tych książętach. Z Żyd. 1:8,9 wiemy, że Psalm 45 jest proroctwem adresowanym do naszego Pana Jezusa Chrystusa. Jest On tym, którego „ojcowie”, przodkowie, są wspomniani w tym tekście. „Zamiast [nadal mieć] ojców twych będziesz mieć [gdyż staną się oni takimi] synów twych„. Tymi ojcami, przodkami Jezusa według ciała byli Abraham, Izaak, Jakub, Dawid itd. Według tego wersetu, mają oni stać się Jego dziećmi. Jak, zapyta ktoś zdziwiony, można stać się ojcem swych przodków? Odpowiadamy, że to, czego nie może uczynić człowiek,