Epifaniczny tom 16 – rozdział 2 – str. 89
Światy i wieki Biblii (szczegóły)
Miał ich wiele, a bardziej dokładnie omówimy siedem z nich. Pierwszym z Boskich zamierzeń było udzielenie kolejnych objawień Jego planu. Boskie myśli nie były objawione od razu w całości, lecz stopniowo. Od czasu, kiedy po raz pierwszy wspomniał On o zamiarze zniszczenia zła przez klasę Chrystusa (1Moj. 3:15), do udzielenia ostatnich objawień Wieku Ewangelii upłynął okres 4225 lat. Wiek Żydowski, z wyjątkiem ostatnich 70 lat, obejmuje 1845 lat ich ostatniej części. W czasie 1200 z tych 1845 lat Jehowa udzielił największej, choć nie najjaśniejszej części Swych objawień. Sprawił, iż objawienia te zostały spisane i stanowią 39 ksiąg, zwykle zwanych Starym Testamentem. Objawienia stanowiące l Mojżeszową zostały podane przed Wiekiem Żydowskim, lecz spisano je dopiero w jego trakcie. Boskie objawienia w Starym Testamencie były podawane w różnych czasach i na różne sposoby (Żyd. 1:1). Czasami były przekazywane bezpośrednim językiem, czasami przez wizje, żywe obrazy i sny, niekiedy przez spontaniczne natchnienie, typiczne czyny i instytucje, a niekiedy przez zarządzenia przymierzy. Bardzo wiele z nich Bóg przekazał przez Mojżesza, a pozostałą część przez innych proroków i pisarzy Starego Testamentu.
Spisywanie objawień Starego Testamentu zostało rozpoczęte przez Mojżesza na górze Synaj w 1615 r. p.n.e., a zakończone przez Malachiasza około 400 r. p.n.e. Wszystko w Starym Testamencie jest objawieniem – nawet jego historie, które były obrazem pewnych zarysów i etapów Boskiego planu. I tak, wyzwolenie Izraela z mocy faraona jest typem wyzwolenia z mocy szatana wszystkich tych, którzy kiedykolwiek staną się ludem Bożym; różne zarysy Przymierza Zakonu obrazują różne zarysy Nowego Przymierza; podróż od Morza Czerwonego do Synaju jest typem pewnych ogólnych zarysów Wieku Ewangelii; podróż od Synaju do Kanaanu jest obrazem doświadczeń duchowego Izraela, szczególnie w Wieku Ewangelii, podróżującego do niebiańskiego Kanaanu; podbój Kanaanu przez