Epifaniczny tom 16 – rozdział 2 – str. 115
Światy i wieki Biblii (szczegóły)
w szkole Boga, a oni są Jego uczniami (Mat. 23:8; 16:24). Oni biegli w wyścigu zdobycia nagrody, a On biegł przed nimi (Żyd. 6:20; 12:1, 2). Oni byli podróżnikami do niebiańskiej krainy, a On szedł przed nimi, pozostawiając im przykład Swych stóp do naśladowania (1Piotra 2:11,21). On jest głównym Rybakiem i Żeńca, natomiast oni są pomocniczymi rybakami i żeńcami ludzi (Mat. 4:19; 9:38; Jan 4:34-38). Figury te z pewnością są pełne znaczenia i piękna. Ich ogromna różnorodność i istota wskazuje na ważność Jezusa i Kościoła w Boskim planie.
Wybór tej klasy następuje przez cały Wiek. Bóg zgromadza ich ze wszystkich narodów (Obj. 5:9), lecz szczególnie z narodów chrześcijaństwa. Przychodzili oni do Boga poprzez krok „pokuty przed Bogiem i wiary w Pana naszego Jezusa” w usprawiedliwieniu oraz przez pozostawanie martwym dla siebie i świata, a żywym dla Boga w uświęceniu. Przechodzili przez spłodzenie z Ducha, ożywienie, wzrost, wzmocnienie, oczyszczenie, równoważenie i doskonalenie. Zapierali się siebie i świata, studiowali, głosili i praktykowali Słowo Boże, jak również cierpieli za nie oraz czuwali i modlili się zgodnie z nim. Podobnie jak ich Mistrz, byli nie uznawani, pogardzani i odrzucani przez ludzi, uznawani przez masy religijnych ludzi za dziwaków, głupców, szaleńców, bluźnierców, buntowników, i odpowiednio źle traktowani. Wszystko to sprzyjało ich rozwojowi i przygotowaniu do Królestwa. Wierni odpowiadali na to zaproszenie przez cały Wiek, tak że do jesieni 1914 roku zdobyta została pełna liczba wybranych, co potwierdzają dowody znaków czasów i prorocza chronologia. W ten sposób Bóg pomyślnie zrealizował piąty cel Wieku Ewangelii.
Szósty cel Wieku Ewangelii ma swój początek pod koniec Wieku, a jest nim żęcie dojrzałych owoców, tak jak szóstym celem Wieku Żydowskiego było żęcie jego dojrzałych owoców. Spodziewanie się dzieła żniwa po sianiu i wzroście Wieku