Epifaniczny tom 16 – rozdział 2 – str. 116
Światy i wieki Biblii (szczegóły)
Ewangelii jest rozsądne, czego potwierdzeniem jest to, co dostrzegamy w naturalnym rolnictwie oraz w równoległym dziele Wieku Żydowskiego i jego żniwa. Dlatego do żniwa Wieku Ewangelii odnosi się spora liczba wersetów. W przypowieści o siewcy (Mat. 13:3-23) Jezus przedstawia dzieło Pana w Wieku Ewangelii jako polegające na zdobyciu Jego ludu, co czyni przy użyciu obrazu zaczerpniętego z rolnictwa. W Mat. 13:24-30, 36-43 rozwija te myśli w przypowieści o pszenicy i kąkolu, szczególnie podkreślając dwa rodzaje sianego nasienia oraz powstałe z tego plony i żniwo. Pod inną figurą – sieci zarzuconej w morze i chwytającej zarówno dobre, jak i złe ryby, przy czym te pierwsze zostały wybrane, a te drugie odrzucone i zniszczone (Mat. 13:47-50) – przedstawia bardzo podobne myśli. Inne wersety opisują to samo ogólne dzieło jako zgromadzanie świętych (Psalm 50:5), jako zgromadzanie wybranych z każdej części symbolicznych niebios, tzn. z każdej denominacji chrześcijaństwa (Mat. 24:31), oraz jako żniwo ziemi dokonywane przez Chrystusa, niebiańskiego Żeńce (Obj. 14:14-16).
Jak pod koniec Wieku Żydowskiego prawdziwi Izraelici zostali zżęci jako dojrzałe ziarna pszenicy (Jan 1:47; Mat. 3:12), taki teraz zgromadzam są synowie Królestwa, którzy są dojrzałą pszenicą (Mat. 13:38) – święci (Psalm 50:5) i wybrani (Mat. 24:31). Jak w żniwie żydowskim głównym Żeńca i Rybakiem ludzi był Jezus, tak jest On głównym Żeńca i Rybakiem ludzi w żniwie ewangelii (Obj. 14:14-16). Jak w żniwie żydowskim naśladowcy Pana byli pomocniczymi żeńcami i rybakami ludzi (Jan 4:34-38; Mat. 4:19), taki teraz pomocniczymi żeńcami i rybakami ludzi są naśladowcy Pana – aniołowie, posłańcy Pana z ludzi (Mat. 13:39; 24:31). Jak w żniwie żydowskim sierpem było Słowo Boże, którego symboliczni żeńcy używali do głoszenia Królestwa Bożego (Mat. 9:36-10:7), tak i teraz ostrym sierpem jest Słowo Boże, opowiadane przez