Epifaniczny tom 5 – rozdział 7 – str. 478
Dwa domy – zbudowane i wypróbowane
porównywać, kontrastować, argumentować i ilustrować, lecz jeśli nie sprawi się, by ktoś się dowiedział i zrozumiał, nie można go nauczyć. Jako nasz Nauczyciel, nasz Pan rzeczywiście sprawia, że poznajemy i rozumiemy te zarysy Boskiego Słowa i planu, których zrozumienie staje się na czasie. Wierni uznają Go za swego Nauczyciela, a czynią to szczególnie na dwa sposoby: uczą się od Niego poznania i zrozumienia treści Jego nauk – różnych zarysów prawdy, jakich On ich naucza; oraz uczą się ich poznania i zrozumienia przez odpowiednie sprawdziany prawdy. On przedstawia im oczywiście tylko prawdę, natomiast szatan przedstawia im mieszaninę prawdy i błędu. W jaki sposób mogą poznać, które rzeczy przychodzą do nich od Chrystusa, a które od szatana? Pan daje im określone pewniki, kryteria, przy pomocy których wierni mogą rozpoznać prawdę i błąd na każdy religijny temat. Istotą tych pewników, kryteriów jest harmonia myśli. Harmonia ta musi występować pod siedmioma względami. Jeśli występuje, wierny naśladowca Pana może być pewny, że posiada prawdę na w ten sposób zharmonizowany temat. Aby nauka była prawdziwa, musi być zgodna (1) sama z sobą; (2) z każdym wersetem Biblii; (3) z każdą doktryną Biblii; (4) z charakterem Boga; (5) z okupem; (6) z faktami; oraz (7) z celami Boskiego planu. Jeśli jakakolwiek nauka religijna nie zgadza się z jednym lub z kilkoma z tych pewników, okazuje się przez to nieprawdziwa. Gdy zrozumienie danego tematu pozostaje w harmonii z tymi siedmioma pewnikami, wiemy, że jest nam ono udzielane przez Chrystusa, naszego Nauczyciela. Gdy zaprzecza jednemu lub kilku z tych pewników, wiemy też, że zrozumienie takie podawane jest nam przez szatana. Wierni budują na Chrystusie w zakresie mądrości jako na opoce przez poddawanie każdej myśli, jaka jest im przedstawiana do przyjęcia, sprawdzianowi tych siedmiu pewników i przyjmowanie jej tylko