Epifaniczny tom 5 – rozdział 6 – str. 420
Misje naszego Pana w Paruzji i Epifanii
Maluczkie Stadko było głównie zajęte wyznawaniem grzechów nad Kozłem Azazela. Ich obecna praca częściowo wykonywana jest przez dobrą stronę ich dwoistego umysłu, lecz głównie – przez jego złą stronę, a więc nie jest wykonywana w sprawiedliwości i dlatego w głównej mierze będzie musiała być spalona. Gdy zostaną oczyszczeni, przyniosą jednak Panu ofiarę śniedną w sprawiedliwości. Po swym oczyszczeniu będą mieć wspaniałą pracę, która stanie się faktem dzięki służbie naszego Pana wobec nich. Przede wszystkim nawrócą nominalny lud Boży do prawdy z pierwszego tomu Wykładów Pisma Świętego. Pan buduje obecnie Swój Przybytek Epifanii, którego Świątnicą Najświętszą jest narodzona z Ducha część Maluczkiego Stadka, Świątnicą – ci zachowujący korony, Dziedzińcem – Wielka Kompania i Młodociani Godni, a Obozem będą ci, którzy zachowają wiarę w Jezusa jako Zbawiciela i Króla. Właściwy Przybytek Epifanii jest zakończony, a w trakcie budowy jest obecnie Dziedziniec, tzn. stawiane są słupy, z których 40 (podziały Wielkiej Kompanii wśród ludu prawdy) jest już na miejscu, a w przeciągu kilku lat zostanie postawiona reszta z 60. Wtedy na słupach zostanie powieszona zasłona i będzie przez nie podtrzymywana tak, by była widziana przez wszystkich w Obozie. Zasłona przedstawia Chrystusa jako Zbawiciela i Króla. Treść P 1 dobrze może być streszczona wyrażeniem: Chrystus jako Zbawiciel i Król. Będzie to treścią poselstwa Wielkiej Kompanii po jej oczyszczeniu (Obj. 19:5; 4Moj. 8:20-22). Poselstwo to będzie podawane przez wykłady, kolportaż, pracę strzelecką i ochotniczą, rozmowy i pracę pasterską, w wyniku czego powstałe zbory będą badać pierwszy tom Wykładów metodą bereańską. W ten sposób nawrócą oni nominalny lud Boży do prawdy pierwszego tomu Wykładów – Chrystusa jako Zbawiciela i Króla, gdy trzęsienie ziemi zniszczy już bestię i jej obraz, a także wpływ kleru kościoła nominalnego. W ten sposób rozwijająca i oczyszczająca praca Pana wobec nich umożliwi