Epifaniczny tom 5 – rozdział 6 – str. 423
Misje naszego Pana w Paruzji i Epifanii
(29) Wykazaliśmy już (roz.II), że godzina takiego dnia trwa 41 lat i 8 miesięcy, jak zauważyliśmy to w przypadku godziny żęcia, od września roku 1874 do maja roku 1916, a także w przypadku „godziny kuszenia” od kwietnia 1878 do grudnia 1919 roku. Jeśli nasze założenie jest prawidłowe (że dzień z Obj. 18:8 to Wiek Tysiąclecia), wówczas każda z trzech godzin z Obj. 18:10,17,19 (wymieniona raz w każdym wersecie) przedstawia okres 41 lat i 8 miesięcy. Skoro tak, na podstawie odnośnych faktów wiemy, że godzinę jego sądu (Obj. 18:10) musimy rozpocząć we wrześniu 1874, a godzinę jego pustoszenia (Obj. 18:17) – w kwietniu 1878 roku. Godziny jego niszczenia nie możemy jednak rozpocząć od którejkolwiek z tych dat, ponieważ godzina biegnąca od tych dat skończyła się kolejno w maju roku 1916 i w grudniu roku 1919, a więc należy już do przeszłości, nie będąc świadkiem początku końca niszczenia Babilonu. Gdybyśmy początek godziny jego niszczenia (Obj. 18:19) umieścili w październiku roku 1881 (według kalendarza księżycowego dzień 24 września w roku 1881 był pierwszym dniem siódmego miesiąca), godzina ta skończyłaby się do czerwca roku 1923 (według czasu księżycowego, według którego liczone były godzina żęcia i godzina kuszenia, data ta wypadłaby 16 maja 1923 roku). Jeśli to tło czasowe jest prawidłowe, do czerwca roku 1923 mistyczny Babilon zacznie być usuwany, co oznaczałoby, że antytypiczne „trzęsienie ziemi” rozpocznie się gdzieś pomiędzy chwilą obecną a tą datą.
(30) Jak można zauważyć, w czasie dnia obalania Babilonu spotykają go trzy rodzaje doświadczeń. Wierzymy, że te trzy doświadczenia wymienione są w Obj. 18:10,17,19 w kolejności chronologicznej, tzn. werset 10 dotyczy sądu Babilonu; werset 17 – jego pustoszenia; a werset 19 – jego niszczenia. Wydaje się, że elementy te są podane w ten sposób po to, by pokazać te trzy początkowe etapy jego obalania. Godzina także wymieniona jest trzy razy, by wyznaczyć w czasie trzy różne