Epifaniczny tom 5 – rozdział 5 – str. 265
Osiem małych i dużych znamiennych dni
koniec Wieku będzie na czasie – Pięknem (prawdą paruzyjną) oraz Wstęgami, Pasmami (prawdą epifaniczną [B.W. oddaje to kolejno jako „Przychylność” oraz „Jedność” – przypis tł.]). Werset 8 pokazuje, że panowie Barbour, Paton i Henninges, jako trzej źli pasterze, mieli zostać odsunięci od karmienia Maluczkiego Stadka oraz od członkostwa w tej klasie w jednym symbolicznym miesiącu – w czasie 30 lat od 1878 do 1908 roku. Werset 9 dowodzi, że słudzy Boga nie będą paść ani członków wtórej śmierci (co ma umrzeć), ani kościoła nominalnego (co ma zginąć) oraz że ludzie tego świata będą się wzajemnie pożerać. Werset 10 pokazuje, że jako rzecznicy Boga Jego słudzy mieli podać, wyjaśnić i prawidłowo rozbierać prawdę Paruzji (złamałem ją), a to w tym celu, by Bóg mógł zerwać przymierze, jakie zawarł z kościołem nominalnym odnośnie używania go jako Swego rzecznika. Werset 11 dowodzi, że tak podana, wyjaśniona i prawidłowo rozebrana prawda paruzyjna przekona Maluczkie Stadko (biedne owce), iż jest Słowem Bożym. Werset 14 pokazuje, że słudzy Boga podadzą, wyjaśnią i prawidłowo rozbiorą prawdę Epifanii. Celem tego miało być rozdzielenie Maluczkiego Stadka (Judy) i Wielkiej Kompanii (Izraela). Wersety 15-17 dotyczą JFR jako głupiego i nieużytecznego sługi.
(3) Jeśli nasze zrozumienie tego obrazu jest prawidłowe [pisane w sierpniu 1922 roku], zbliżamy się obecnie do okresu będącego antytypem czasu ostatniej wieczerzy. Rozumiemy, że w obrazie tym Jezus przedstawia Kapłaństwo; Judasz – członków wtórej śmierci; Piotr, Jan i Jakub – trzy ogólne grupy Lewitów (Meraritów, Kehatytów i Gerszonitów), szczególnie w ich przedstawicielach z kręgu prawdy; pozostałych ośmiu uczniów – osiem podpodziałów tych trzech ogólnych grup Lewitów, szczególnie w ich przedstawicielach z kręgów prawdy; żydowski kler – kler chrześcijaństwa; Piłat – władze świeckie; pojmanie naszego Pana – zatrzymanie świętych przez kler; Jego będący farsą proces przed Sanhedrynem – będący farsą proces wiernych przed klerem nominalnego kościoła; proces przed