Epifaniczny tom 5 – rozdział 5 – str. 273
Osiem małych i dużych znamiennych dni
(12) Jedynym wydarzeniem opisanym we wtorek, który odpowiada czasowi od lipca 1919 do lipca 1920 roku, jest przeklęcie nieurodzajnego drzewa figowego (Mat. 21:18,19; Mar. 11:12-14). Po pierwsze jest to typem przeklęcia państwa izraelskiego jako rządu religijnego. Dla naszych potrzeb drzewo to przedstawia jednak system religijnych rządów, jakie wodzowie Lewitów ustanawiali wśród ludu prawdy. Przeklęcie nieurodzajnego drzewa figowego reprezentuje więc nauki świętych oświeconych Epifanią, że rewolucyjne systemy religijne, tworzone przez Lewitów jako złe systemy wśród ludu prawdy, uschną. Wielokrotnie uczyli oni, że nie ostoją się one i że Lewici będą musieli oczyścić się ze swego rewolucjonizmu i rewolucyjnych praktyk, zanim będą mogli pomyślnie się rozwijać. Takie myśli wielokrotnie były wyrażane w Teraźniejszej Prawdzie między lipcem 1919 a lipcem 1920 roku. Ilustracją tego mogą być numery 13-19. Święci oświeceni Epifanią oczywiście wielokrotnie wyrażali takie myśli. Jak w typie, tak i w antytypie powodem nieznalezienia owoców było to, że nie nadszedł jeszcze czas owocowania – uznane przez Boga przyszłe systemy lewickie przyniosą owoce dopiero wtedy, gdy nadejdzie czas ich owocowania: po ich oczyszczeniu się. Uschnięcie drzewa figowego odpowiada rozkładowi widocznemu w systemach lewickich, które w widoczny sposób ulegały zepsuciu przez stale wzmagający się rewolucjonizm, np. wybór urzędników Towarzystwa na 3¾ roku na zebraniu udziałowców w styczniu 1920 roku, podjęcie wówczas decyzji o zmianie Statutu, błędy na temat tymczasowego usprawiedliwienia, Młodocianych Godnych, Dziedzińca itp. w Towarzystwie; błędy na temat okupu, ofiar za grzech itp. wśród zwolenników Olsona; oraz błędy na różne tematy związane z Księgą Objawienia wśród PBI.
(13) Pierwszym wydarzeniem zapisanym w środę, która odpowiada czasowi od lipca 1920 do lipca 1921 roku, była druga wizyta Judasza u kapłanów z jego zdradziecką misją. Miała