Epifaniczny tom 5 – rozdział 5 – str. 274
Osiem małych i dużych znamiennych dni
ona miejsce po godzinie 18 we wtorek wieczorem (z Boskiego punktu widzenia w środę) i jest wspomniana tylko w Łuk. 22:1-6. W celu ustalenia daty tej drugiej wizyty prosimy porównać ten opis z Mat. 26:1-5 i Mar. 14:1, 2. Powyżej pokazaliśmy, jak zharmonizować opisy jego pierwszej i drugiej wizyty. Jak pamiętamy, Lewici Amramici rozwijali się od lutego do czerwca 1920 roku, a mniej więcej od 1 lipca niektórzy z ich wodzów rozpoczęli swe zdradzieckie działania w celu zdobycia władzy, która okazała się władzą lewicką. Przykładem tego jest postępowanie R.H. Hirsha w Jersey City, szczególnie wieczorem w dniu 11 lipca (z Boskiego punktu widzenia 12 lipca, będącego rocznicą dnia, w którym JFR fałszywie przysiągł, że w Zarządzie były cztery wakaty, które następnie zaczął zapełniać), kiedy to w celu zdobycia władzy i wpływów, najpierw w Jersey City, a następnie w innych miejscach, fałszywie przedstawił, szczególnie przed niektórymi czołowymi Lewitami Amramitami, całą sytuację związaną z przesiewaniem Amramitów. Wkrótce też, ze stratą dla świętych oświeconych Epifanią, zdobył on sympatię tych, którzy już wcześniej zdradzili tych świętych, jak również zdobył sympatię tych, którzy popierali i nagradzali takich zdrajców (antytyp żydowskiego Sanhedrynu). Zapowiedzenie w tym czasie przez Jezusa pełnej zdrady Swojej osoby (Mat. 26:2) odpowiada ogłoszeniu przez świętych oświeconych Epifanią ich pełnej zdrady ze strony Lewitów sięgających po władzę. Ogłaszanie to miało początek między lipcem 1920 a lipcem 1921 roku. Dokonaliśmy takiego ogłoszenia, ostrzegając R.H. Hirsha i jego żonę w Jersey City wieczorem w dniu 11 lipca 1920 roku, jak pamiętają to obecni tam bracia. Ostrzeżenia takie od czasu do czasu pojawiały się też w omawianym przez nas obecnie okresie w Teraźniejszej Prawdzie. To samo czynili w tym czasie inni święci oświeceni Epifanią.
(14) Drugie zapisane wydarzenie środy miało miejsce rano: uczniowie ujrzeli nieurodzajne drzewo figowe całkowicie uschnięte (Mat. 21:20-22; Mar. 11:20-26). Ci uczniowie są