Epifaniczny tom 5 – rozdział 5 – str. 288

Osiem małych i dużych znamiennych dni

symbolicznego skazania i ukrzyżowania przez nominalny kościół i państwo, rozpoczęliśmy w stosunku do nich działalność, co dowodziło, że byliśmy w stosunku do nich jak najbardziej żywi, oczywiście zrozumieliśmy, że osiem znamiennych dni, tak jak je widzieliśmy, nie obejmuje nominalnego kościoła ani państwa. Wiedząc na podstawie licznych przypadków, że wiele biblijnych typów posiada większe i mniejsze antytypy, po 16 maja 1923 roku zaczęliśmy się zastanawiać, czy nie jest tak w przypadku ośmiu znamiennych dni. Ku naszej radości i poszerzonemu zrozumieniu stwierdziliśmy, że dotychczas wypełnione fakty potwierdzają takie podwójne zastosowanie ośmiu znamiennych dni. Nasze badania objawiły nam fakt, że jeśli 80 lat okresów Paruzji i Epifanii (1874 do 1954) uznamy za okres odpowiadający temu, co nazywamy ośmioma dużymi znamiennymi dniami, w czasie od października 1874 roku aż do chwili obecnej znajdziemy duże zastosowanie, będące antytypem wszystkiego tego, co zostało zapisane z pierwszych pięciu znamiennych dni ostatniego tygodnia naszego Pana w ciele, przy czym z tego punktu widzenia piąty duży znamienny dzień kończy się w październiku 1924. W takim ujęciu 80 lat jest antytypem ośmiu dni, 10 lat – antytypem jednego dnia, a 5 miesięcy – antytypem jednej godziny.

      (31) Przejdziemy obecnie do wyjaśnienia kilku szczegółów. Najpierw proponujemy tabelę podającą typ i antytyp z punktu widzenia chronologii ośmiu dużych znamiennych dni:

poprzednia strona – następna strona