Epifaniczny tom 5 – rozdział 5 – str. 294
Osiem małych i dużych znamiennych dni
nauczającym, jak w czasie Żniwa Ewangelii najpierw kler, potem laikat, a następnie niektórzy światowi ludzie zostali zaproszeni do przywilejów wysokiego powołania. Nauka o gościu zrzucającym szatę weselną z punktu widzenia ośmiu dużych znamiennych dni pokazuje ich naukę na temat rezygnowania przez przesiewaczy z przywilejów łaski, miłosierdzia i prawdy.
(39) Nieuczciwe pytania faryzeuszy (Mat. 22:15-22; Mar. 12:13-17; Łuk. 20:20-26) i saduceuszy (Mat. 22:23-33; Mar. 12:18-27; Łuk. 20:27-40) oraz podchwytliwe pytanie znawcy Zakonu (Mat. 22:34-40; Mar. 12:28-34) reprezentują wszelkiego rodzaju nieuczciwe, podchwytliwe i doświadczające pytania, jakie ortodoksi, nieortodoksi oraz mniej lub bardziej przesadnie drobiazgowy kler stawiali wiernym Żniwiarzom. Obalanie przez Jezusa ich błędów, udaremnianie ich wysiłków wprowadzenia Go w zakłopotanie oraz podawanie pytającym pożytecznej wiedzy są typem podobnych działań wiernego ludu Żniwa. Odpowiedzi te można znaleźć w pismach onego Sługi oraz w ustnych odpowiedziach wiernych, natomiast pytania Chrystusa stawiane faryzeuszom itp. (Mat. 22:41-46; Mar. 12:35-37; Łuk. 20:41-44) są typem pytań, jakie wierni stawiali klerowi, który nie był w stanie na nie odpowiedzieć.
(40) Także w środę nasz Pan bardzo mocno potępił nauczonych w piśmie i faryzeuszy (Mat. 23:1-39; Mar. 12:38-40; Łuk. 20:45-47). Potępienia te są typem mocnej krytyki kleru przez wiernych, na piśmie i słowem mówionym. Jako przykłady takiej krytyki moglibyśmy przytoczyć wiele kazań naszego Pastora, artykuły z B.S.M. [Bible Student Monthly – magazyn wydawany przez Pastora Russella – przypis tł.], takich jak „Ordynacja kleru okazuje się fałszywa”, wykłady pielgrzymów i starszych itd., itp. Siedem biad pod adresem faryzeuszy może odpowiadać siedmiu formom, w których krytyka ta była podawana: (1) w tomach; (2) w kazaniach; (3) w magazynie B.S.M.; (4) w Strażnicy; (5) w Fotodramie; (6) w wykładach pielgrzymów i starszych oraz (7) w rozmowach