Epifaniczny tom 5 – rozdział 5 – str. 302

Osiem małych i dużych znamiennych dni

w których miały miejsce typiczne wydarzenia między początkiem paschalnego posiłku („gdy nastał wieczór”) o godzinie 18 aż do wydania Jezusa Piłatowi o godzinie 6 rano. W wyniku tego nie możemy jednoznacznie podać czasu antytypicznych wydarzeń między październikiem 1924 a październikiem 1929 roku. Gdyby Pan pragnął, byśmy [dogmatycznie] znali czas takich wydarzeń, pokazałby [wyraźnie] czas ich typów. Jest tutaj jedna prawdopodobna wskazówka czasowa, lecz nie możemy być przekonani [absolutnie], ponieważ jest to wniosek niepewny. Tą prawdopodobną wskazówką jest to, że antytypiczny duży Judasz może spotkać się z antytypicznymi kapłanami w trzeciej zdradzieckiej misji od Paschy do czerwca 1928 roku. Podstawa tego prawdopodobnego tła czasowego jest następująca: Równolegle do sobotniej nocnej wizyty Judasza u arcykapłanów, zaprzeczający okupowi rozpoczęli swą zdradę w sercu w czasie Paschy 1878 roku i otwarcie głosili ją począwszy od czerwcowego numeru Zwiastuna Poranka. Równolegle do wtorkowej nocnej wizyty Judasza u arcykapłanów ci, którzy szemrali i zaprzeczali, rozpoczęli zdradę w swym sercu w czasie Paschy 1908 roku i otwarcie zamanifestowali ją w szemraniu przeciwko onemu Słudze w Domu Biblijnym w Allegheny, w czerwcu 1908 roku. Ponieważ pierwsze dwa akty zdrady początkowo następowały między Paschą a czerwcem, prawdopodobne jest, że duży antytypiczny Judasz rozpocznie antytyp czwartkowej nocnej wizyty Judasza (tej trzeciej) u antytypicznych arcykapłanów między Paschą a czerwcem 1928 roku. Jednak wszystko, co możemy w tej sprawie powiedzieć, to ‘prawdopodobnie’. Rozsądnym byłoby oczekiwać nieco dłuższego związku większego Jezusa z władzami klerykalnymi niż przez rok przed przekazaniem Go władzom świeckim. Może to jednak nastąpić w innym czasie: przed lub po tym wskazanym powyżej. Dobrze zatem będzie, jeśli nie będziemy dogmatyczni w tej sprawie”. Artykuł pod tytułem „Jeden z was zdradzi mnie” (PT ’27, 70, 71) jest zbyt długi do przytoczenia tutaj. Pokazuje on jednak ten sam punkt widzenia, jaki został podany w poprzednim cytacie,  i przed kontynuowaniem tego rozdziału proponujemy ponowne jego przestudiowanie.

poprzednia stronanastępna strona