Epifaniczny tom 5 – rozdział 5 – str. 303
Osiem małych i dużych znamiennych dni
(51) Nasza wstępna zapowiedź prawdopodobnej daty ostatecznej zdrady oznaczała, że doświadczenie w Getsemane, trwające tylko jedną godzinę (Mat. 26:40, 45), rozpocznie się w listopadzie 1927 i zakończy w kwietniu 1928 roku, ponieważ godzina ta dobiegła końca w chwili zdrady, jak dowodzą tego poprzednie odniesienia. Bez danych w postaci zarysów czasowych historii typicznego piątku naszego Pana data ta została więc prawidłowo postawiona jako wniosek na podstawie biblijnych danych przedstawionych w innych miejscach. Oznacza to również, że według zapisów z Ewangelii uczta prawdy, pokazana w typie w słynnym wykładzie naszego Pana w czasie Jego ostatniego wieczoru z uczniami, rozpoczęła się o antytypicznej godzinie 18, tj. w październiku 1924 roku, a wykład ten miał zmierzać ku końcowi około kwietnia 1928 roku. W typie bowiem wykład ten rozpoczął się, gdy nasz Pan i uczniowie usiedli do paschalnej uczty (Mat. 26:20, 21; Łuk. 22:14, 15), trwał przez cały czas ich przebywania w górnym pokoju, był kontynuowany po opuszczeniu przez nich górnego pokoju aż do dotarcia do Getsemane (Jan 14:31; 15; 16; 17; 18:1), i z przerwami był kończony kilkoma sprawami, o których od czasu do czasu mówił On Piotrowi, Jakubowi i Janowi w czasie godziny w Getsemane (Mat. 26:38, 40, 41, 45, 46). Tak więc przy różnych okazjach podawane były zapowiedzi antytypów głównych wydarzeń ostatniego dnia naszego Pana na ziemi, przy czym dwie ostatnie zostały przedstawione na piśmie ponad rok wcześniej, zanim ich antytyp stał się na czasie, a pozostałe – od dwóch do jedenastu lat wcześniej.
(52) Główne wydarzenia, jakie w liczbie 16 zostały zapowiedziane, były więc następujące: (1) Od października 1924 do kwietnia 1928 roku miała być przygotowana uczta prawdy dla trzech ogólnych grup lewickich (antytypicznego Piotra, Jakuba i Jana, tj. antytypicznych Meraritów, Gerszonitów i Kehatytów), dla ośmiu lewickich podgrup (ośmiu uczniów znajdujących się poza bramą Getsemane, tj. dwóch antytypicznych grup Meraritów [Machlitów i Muszitów], dwóch antytypicznych grup