Epifaniczny tom 5 – rozdział 5 – str. 360
Osiem małych i dużych znamiennych dni
tj., że trzęsienie ziemi wystąpi w Ameryce do października, okazała się pomyłką. Z tego doświadczenia możemy odnieść przynajmniej taką korzyść, że odnośne fragmenty wersetów 51 i 54 są interpolacjami.
(102) Podobnie do liter alfabetu łacińskiego, litery alfabetu greckiego, hebrajskiego i aramejskiego mają nie tylko wartości jako głoski, lecz także liczbowe. I tak, pierwsza litera alfabetów tych języków oznacza 1, druga – 2, trzecia – 3 itd. To samo zjawisko występuje w innych językach, szczególnie semickich. W wyniku tego każde greckie, hebrajskie i aramejskie słowo oznacza nie tylko pewną myśl, lecz także liczbę, która jest sumą wartości liczbowych jego składowych liter. Tak więc każde słowo w hebrajskim i aramejskim Starym Testamencie oraz każde słowo greckiego Nowego Testamentu oznacza nie tylko pewną myśl, lecz także liczbę, będącą sumą liczbowych wartości jego liter składowych. Wiedząc o tym, Bóg tak skonstruował zdania Biblii w jej oryginalnych językach, by sumę liczbowej wartości ich słów między innymi uczynić wielokrotnościami liczby 7. Ta sama zasada występowania liczby 7 jest często używana poza liczbowymi wartościami liter, np. liczba 7 przenika całą Księgę Objawienia, nie tylko w liczbowych wartościach jej zdań, lecz także jej wizji oraz przedmiotów używanych w jej wizjach, np. 7 kościołów, 7 gwiazd, 7 duchów (nauk), 7 rogów i 7 oczu (Baranka), 7 pieczęci, 7 trąb, 7 czasz itd. Tak naprawdę, każda ogólna wizja tej księgi posiada siedmiokrotny obraz. Liczba 7 stanowi zatem jej podstawę.
(103) Kolejnym przykładem użycia siódemek jest genealogia podana w Mat. 1, która pomaga rozwiązać jedną z trudności genealogii. W genealogii tej trzykrotnie wymienionych jest 14 pokoleń, a więc liczba 14 występuje trzykrotnie, tj. dając w sumie 42, co jest wielokrotnością 7. W rzeczywistości genealogia ta pomija imiona trzech przodków Jezusa.