Epifaniczny tom 5 – rozdział 5 – str. 362
Osiem małych i dużych znamiennych dni
nie było nauczane przez natchniony typ. Przyjmując jako prawdziwe odnośne słowa z wersetów 51 i 54, umieściliśmy je jednak w obrazie szóstego dużego znamiennego dnia, jako mające się wypełnić przed październikiem 1934 roku.
(104) Powyżej zostały podane dowody, że ostatnie dwa zdania z Mat. 27:51 i całe wersety 52 i 53 oraz część wersetu 54 są interpolacjami. W tym akapicie podajemy więc dowody potwierdzające to samo z punktu widzenia liczbowania biblijnego. Zacytujemy cały ten fragment z Przekładu Ulepszonego, podając dopisane słowa kursywą i w nawiasach: (51) „I oto zasłona świątyni rozdarła się na dwoje, od góry do dołu; [i ziemia się zatrzęsła i skały popękały, (52) i groby się otworzyły, i wiele ciał świętych, którzy zasnęli, zostało wzbudzonych; (53) i po wyjściu z grobów po jego zmartwychwstaniu weszli do świętego miasta i ukazali się wielu;] (54) a setnik i ci którzy z nim strzegli Jezusa, ujrzawszy [trzęsienie ziemi i] to, co się działo, przerazili się bardzo i rzekli: Zaiste, ten był Synem Bożym”. Najpierw dodaliśmy wszystkie wartości liczbowe wszystkich słów występujących w greckim tekście całego wyżej cytowanego fragmentu. Ich suma wyniosła 39.506, co podzielone przez 7 = 56435/7. Dowodziło to, że w obecnym kształcie tego fragmentu jest jakiś błąd. Następnie dodaliśmy wartości liczbowe podejrzanych słów i stwierdziliśmy, że ich suma wynosi 18 583. Podzieliliśmy ją przez 7, uzyskując 26545/7. Ponieważ obydwa wyniki nie zgadzały się o 5/7, jeszcze przed podzieleniem wiedzieliśmy, że wartość liczbowa niepodejrzanych słów jest podzielna przez 7. Liczbowa wartość niepodejrzanych słów to 20.923, co podzielone przez 7 = 2989. Podzielone przez kolejne 7 = 427, co z kolei podzielone przez 7 = 61. Niepodejrzane słowa są więc nie tylko wielokrotnością 7, lecz wielokrotnością 7x7x7. Jest to potrójnie przekonujące.
(105) By sprawdzić ten wynik przez pozostałe możliwości tego kontekstu, postanowiliśmy dalej nad nimi pracować.