Epifaniczny tom 5 – rozdział 4 – str. 193
Gedeon – typ i antytyp
(12) Ołtarz (w. 26), który Gedeon miał zbudować, jest typem Jezusa i Kościoła, który pod zwierzchnictwem Jezusa jest Ciałem Mesjasza – tajemnicą ukrytą od wieków i pokoleń. Jako taki jest on zbudowany na tej samej skale – prawdzie odnoszącej się do Mesjasza, tj. że Mesjaszem jest Jezus (Głowa) oraz Kościół (Jego Ciało), tak jak w typie Gedeon miał zbudować drugi ołtarz na tej samej skale, na której złożył pierwszą ofiarę. Wyrażenie „z ułożonych kamieni” zostało na marginesie oddane jako „w uporządkowany sposób”, tj. zarówno antytypiczny, jak i typiczny ołtarz miał być zbudowany zgodnie z zarządzeniami Pana, podanymi w typach Zakonu, co dla antytypu miało oznaczać jego rzeczywistą i poczytaną doskonałość przez zasługę Jezusa oraz przyjęcie go przez Jehowę dla celów ofiarniczych. Na tym ołtarzu, przez służbę ofiary całopalnej Jezusa, w Wieku Ewangelii miało być ofiarowane człowieczeństwo Kościoła (drugi cielec). Drewno z gaju wydaje się przedstawiać prawdy Starego Testamentu, kiedyś w posiadaniu zwolenników żydowskiego klerykalizmu, przez które człowieczeństwo Kościoła, pobudzane ofiarniczo, miało być zużyte poprzez składanie przez Jezusa Jego ofiary całopalnej. Składanie tej ofiary przez Jezusa manifestuje Boską akceptację ofiary Jezusa (ofiara całopalna).
(13) Liczba 10 (dziesięciu mężów) jest liczbą oznaczającą zupełność każdej natury niższej od Boskiej, której liczbą zupełności jest 7. Dziesięciu mężów wydaje się zatem przedstawiać wszystkich pomocników z ludzi (być może również z aniołów), których Pan użył do manifestowania Boskiej akceptacji Swojej ofiary dla pomocy Kościoła oraz obalania żydowskich klerykałów. Przy ich pomocy nasz Pan wykonał zlecone zadanie (w. 27). Przez Swój lud usunął żydowskich klerykałów oraz ich system jako obowiązujący dla Izraela duchowego (zburzył ołtarz Baala). Obalił przez nich ich klerykalne roszczenia oraz usunął zwolenników tego systemu