Epifaniczny tom 5 – rozdział 4 – str. 194
Gedeon – typ i antytyp
(wyciął gaj). Uczynienie tego przez Gedeona w nocy jest typem potajemnego sposobu, w jaki Pan działał ze Swoim ludem przez cały Wiek: „Dlatego świat nas nie zna, że Jego nie znał”. Niepotrzebne cierpienie jest oszczędzane ludowi Pana przez odpowiednie ukrywanie przed światem tego, co jest wyłączną sprawą klasy Chrystusa.
(14) Wersety 28-32 są typem skutków manifestowania przez Pana Jezusa Boskiej akceptacji Jego ofiary za Kościół. Mieszkańcy miasta (w. 28) są typem przywódców, wielkich w judaizmie. Krótko po Pięćdziesiątnicy (wcześnie rano) zauważyli oni, że ich autorytet i władza w zakresie Boskich rzeczy były kwestionowane oraz obalane przez wiernych chrześcijan, co było widoczne w sposobie patrzenia przez nich na nauki oraz urząd Apostołów. Coraz bardziej dostrzegali, że zasady prawdy odrzucały ich system oraz ich samych, jako niebędących już przedstawicielami Boga (oto ołtarz Baala był zburzony, a gaj, który był obok niego, wycięty). Zauważyli, że była składana ofiara inna od ich ofiary, i to na zupełnie innym ołtarzu – takim, który nie pozwalał na jakiekolwiek chwytanie władzy, panowanie nad dziedzictwem Bożym, czy jakiekolwiek inne samolubstwo.
(15) Przeprowadzili gorliwe dochodzenie (w. 29) w poszukiwaniu sprawcy tych działań, a to doprowadziło ich do Jezusa. Zażądali od prawdziwych Izraelitów (Joasza, w. 30) – teraz już wiernych chrześcijan – by przez wyrzeczenie się Jezusa przyłączyli się do pracy wykorzenienia Jego imienia i zasad (wyprowadź swego syna, niech zginie), a to z powodu wpływu Jego nauk na żydowskie systemy, przywódców i zwolenników. Duchowi Izraelici (w. 31) argumentowali jednak, by nie popierać klerykalnego systemu oraz ostrzegali, że takie postępowanie, jakiego żydowscy klerykałowie pragnęli przeciwko Jezusowi, jest obroną samego szatana. Głosili, że każdy, kto podejmie takie działanie, zostanie odcięty jak gałąź z drzewa