Epifaniczny tom 5 – rozdział 4 – str. 220

Gedeon – typ i antytyp

prawa. Rola Boga polegała na sprawieniu, by prawda zaświeciła na te różne tematy, co doprowadziło do licznych dyskusji na ich temat, które spowodowały powszechne zachwianie wiary w doktryny Boskiego prawa. Kto dzisiaj wierzy w doktrynę Boskiego prawa królów? Znikoma mniejszość. Kto dzisiaj wierzy w doktrynę Boskiego prawa kleru? Mała i wciąż malejąca mniejszość. Kto dzisiaj wierzy w doktrynę Boskiego prawa arystokracji? Prawie nikt. Kto dzisiaj wierzy w Boskie prawo świata pracy? Szybko malejąca liczba. Wojnie światowej, wywołanej praktykami wprowadzonymi przez te doktryny, towarzyszyły takie rzeczywiste zaprzeczenia tym zasadom i ich skutkom, jak również takie demaskowanie ich słowem i przez dyskusje, że doprowadziło to do niemal powszechnego odrzucenia tych błędów. W wyniku tych czynników towarzyszących wojnie chrześcijaństwo w każdym miejscu wycofało się z zasad, które są podstawą unii kościoła i państwa, tj. doktryn Boskiego prawa (Midianici wycofujący się z Doliny Jezreel).

(43) Niemal wszystkie przekłady Biblii w następujący sposób tłumaczą treść ostatniego zdania wersetu 22: „I rzucił się obóz do ucieczki (1) aż do Bet- Szytta [dom z akacji] w kierunku Serera [schłodzenie], (2) aż do krańca Abel-Mechola [łąka tańca] koło Tabbat [słynny]”. Jak widzimy, z pierwszej walki z Gedeonem Midianici uciekali w dwóch grupach, kierując się w dwóch różnych kierunkach. Jest to typem tego, co jest pokazane w rozdzieleniu Jordanu w wyniku uderzenia Eliasza, ponieważ pierwsza walka Gedeona oraz uderzenie Jordanu przez Eliasza w antytypie przedstawiają to samo ogólne wydarzenie. Podobnie rezultat pierwszej walki Gedeona (rozdzielenie jego wrogów na dwie wycofujące się grupy) oraz rezultat uderzenia Jordanu przez Eliasza (rozdzielenie cofających się wód na dwie części) są typem rozdzielenia chrześcijaństwa na dwie klasy: (1) konserwatystów i (2) radykałów, co rozpoczęło się w wyniku

poprzednia stronanastępna strona