Epifaniczny tom 5 – rozdział 4 – str. 249
Gedeon – typ i antytyp
tych, którzy nie są religijnym rządem ani religijną organizacją. Dlatego uważamy, że w „mieszkańcach namiotów” pokazani są Lewici Kehatyci w ich gałęzi Amramitów. Myśl wydaje się być następująca: gdy Pan przygotowywał się do drugiej walki z antytypicznymi Midianitami, przeszedł obok i pozostawił za Sobą Amramitów jako niebiorących udziału w Jego przygotowaniach do drugiej walki i jako nieuczestniczących w niej. Są oni niezorganizowanymi Lewitami, a więc Kehatytami, którzy nie mają żadnych symbolicznych wozów – organizacji (4 Moj. 7:8). I tak właśnie się stało. Zarówno w Filadelfii, jak i w Jersey City oddzielenie Amramitów od Kapłanów, którzy właśnie mieli rozpocząć aktywność w Świecko-Domowym Ruchu Misyjnym [LHMM], rozpoczęło się w marcu 1920 roku i było całkowicie zakończone do 18 lipca 1920 roku, kiedy to rozpoczęła się druga walka. Przechodzenie ich drogą oznacza, że w większym lub mniejszym stopniu będzie On zajmował się nimi przed przystąpieniem do walki, natomiast pozostawienie ich za sobą oznacza, że – oddzieleni od Jego Trzystu – nie będą oni mieć udziału w walce. Było to prawdą, co można zauważyć z naszego artykułu „Objawienie amramizmu”, w Present Truth [ang. Teraźniejsza Prawda – przypis tł.], nr 22, 24 i 25. Charakterystyczne jest to, że nie mieli oni żadnego udziału w tej wspaniałej drugiej walce antytypicznego Gedeona. Jak opatrznościowe i rozsądne jest to, że ta walka była odwlekana aż do oddzielenia od wiernych ostatniej grupy Lewitów w prawdzie, pozostających pod złym przywództwem!
(77) Maszerowanie na wschód od Nobach (szczekający) i Jogboha (wysoki, pyszny) wydaje się przedstawiać to, że chociaż z jednej strony symboliczne psy wśród ludu prawdy (Mat. 1:6, zob. Komentarze bereańskie), jako stronnicy, będą szczekać i warczeć, mruczeć i szczękać zębami na nielicznych wiernych, i chociaż z drugiej strony pyszni z ludu prawdy będą pogardzać wysiłkami nielicznych wiernych, ci będą na wschód od nich, w kierunku wschodu słońca – bliżej Pana, a tym samym bezpieczni od kłótliwości jednej klasy i odporni na pogardę drugiej.