Epifaniczny tom 5 – rozdział 3 – str. 146
Czas Żęcia
dokonywać żęcia członków Maluczkiego Stadka, ponieważ wszyscy z wiernych świętych zostaną już zżęci – do okresu, który będzie nocą, podczas której nikt nie będzie mógł pracować jako żniwiarz.
(8) Praca, do której odnosi się nasz tekst, wyraźnie jest pracą żęcia, ponieważ właśnie taką pracę wykonywał Jezus i Apostołowie w Izraelu („musimy wykonywać dzieła”), gdy Jezus wypowiedział napomnienie wyrażone w naszym tekście (Jan 4:34-38; 3:29,30; Mat. 9:35-10:5; Łuk. 9:1-6; Mar. 3:13-15). Zatem praca, do której odnosi się ten tekst, jest pracą żęcia. Tekst ten nie może dotyczyć wszystkich aspektów pracy Żniwa, która obok żęcia zawierała następujące po nim wiązanie w snopy, suszenie, młócenie, przewiewanie, przesiewanie oraz gromadzenie do spichlerza. Nieprawdopodobne jest bowiem, by za dni pobytu Kościoła w ciele miał nadejść czas, kiedy to pozostający we wzajemnym kontakcie współczłonkowie nie mogliby zrobić niczego dla siebie nawzajem po zakończeniu żęcia, lecz przed końcem pozostałych sześciu zarysów Żniwa. Nasz drogi Pastor pokazał nam, że po zakończeniu żęcia wciąż będziemy mieli pracę pomagania sobie nawzajem w czynieniu naszego powołania i wyboru pewnym, na przykład między innymi przez gromadzenie do spichlerza, udzielanie ostatecznej pomocy przygotowawczej tym, którzy wkrótce muszą przejść poza zasłonę, co w przypadku niektórych z ostatnich członków klasy Chrystusa musi oczywiście nastąpić ileś lat po zakończeniu żęcia.
(9) Nasz drugi werset [Jana 9:4 – przypis tł.], przetłumaczony zgodnie z manuskryptem synaickim i watykańskim, traktuje o nadejściu nocy, kiedy nikt nie będzie mógł pracować, to jest nadal wykonywać pracę żęcia (co nie dotyczy jednak pozostałych elementów składowych pracy Żniwa). O tej nocy mówi wiele innych wersetów (Izaj. 21:11, 12; Joela 2:2; Amos 5:20 itp.). Wszyscy zgadzamy się co do tego, że ta