Epifaniczny tom 5 – rozdział 3 – str. 170
Czas Żęcia
„Śmiertelność duszy”; „Śmierć, a nie wieczne męki karą za grzech”; „Okup”; „Restytucja”; „Czas, sposób i cel powrotu naszego Pana”; „Wybór Kościoła”; „Tysiącletnie panowanie Chrystusa”; „Przyszła próba”; „Wieczność Ziemi” itp. itd. Poza ustnym ogłaszaniem tych prawd w czasie tych lat następujące publikacje z tamtego okresu zanosiły do wielu te same prawdy przez słowo drukowane: broszura „Cel i sposób powrotu naszego Pana”, autorstwa naszego Pastora; oraz „Trzy światy”, autorstwa brata Barboura; jak również miesięcznik „Zwiastun Poranka”, wydawany przez braci Barboura, Russella i Patona. (2) W wyniku tej kampanii przez te prawdy zostało pozyskanych setki braci, którzy odłączyli się od Babilonu. W ten sposób ziarna pszenicy przez sierp prawdy zostały oddzielone od łodyg, na których rosły, tj. żęcie działało od 1874 roku.
(49) Fakt, że podczas tych lat powstało wiele zborów ludu prawdy dowodzi, że działał również drugi proces pracy Żniwa, tj. wiązanie w snopy. Powstał zbór w Allegheny, Pa.; kolejny w Rochester, N.Y.; trzeci w Almont, Mich.; czwarty w Dansville, N.Y.; w innych miejscach tworzyły się mniejsze grupy braci.
(50) Ponadto fakt, że pierwsze przesiewanie Żniwa Ewangelii, jako szósty proces Żniwa, rozpoczęło się w czasie Paschy 1878 roku, będąc równoległością przesiewania związanego ze śmiercią naszego Pana, dowodzi, że sześć procesów Żniwa działało przed Pięćdziesiątnicą 1878 roku, a zatem Żniwo Ewangelii rozpoczęło się spory czas przed rokiem 1878. Fakty dowodzą więc, że żęcie rozpoczęło się w 1874 roku.
(51) Na potwierdzenie faktu, że żęcie rozpoczęło się w 1874 roku można by podać inne niż powyższych siedem argumentów, np. wymiar Wielkiej Galerii po linii posadzki w Wielkiej Piramidzie, kończący się w 1914 roku, dowodzi, że 40-letnia praca Żniwa rozpoczęła się w 1874 roku. Uważamy jednak, że podana została wystarczająca liczba, by udowodnić