Epifaniczny tom 5 – rozdział 2 – str. 107
Wezwania – przesiewania – broń ku zabijaniu
– „aż popieczętujemy sług Boga na czołach ich”. Anioł ten reprezentuje lud Boży w funkcji podawania prawdy braciom, którzy jeszcze jej nie posiadają (P 3, 303). Na koniec tego Wieku anioł ten reprezentuje zatem żniwiarzy, a nie tylko Jezusa, jak uczy tom VII. Na koniec tego Wieku symbolizuje to samo, co mąż z kałamarzem pisarza, który reprezentuje zatem wszystkich z ludu Bożego w okresie Żniwa w ich funkcji nauczania braci prawdy.
(14) Należy zauważyć, że mąż z kałamarzem nie wychodził pięć razy, tak jak w przypadku Gospodarza w pięciu wezwaniach (Mat. 20:1-7). Jego dzieło jest podane bardziej w formie skrótowej, a nie szczegółowo. Porównując nasze trzy teksty zauważamy, że współgrają one ze sobą, przy czym każdy uzupełnia to, czego brakuje w pozostałych, by uzyskać kompletny obraz, który otrzymujemy dopiero po porównaniu wszystkich trzech. Ezechiel i Paweł rozdzielają przesiewania, ale nie wezwania; Mateusz rozdziela wezwania, ale nie przesiewania; Mateusz uzupełnia przesiewanie, które pomija Paweł; Mateusz dostarcza rozdzielone wezwania, których Ezechiel i Paweł nie rozdzielają; Paweł uzupełnia przesiewania, o których nie mówi Mateusz, natomiast Ezechiel podaje je wszystkie. W naszym badaniu tych trzech tekstów połączymy je wzajemnie i mamy nadzieję, że wszyscy znajdziemy w nich wspaniałą harmonię. Podają nam one cudowną proroczą historię okresu Żniwa w jego gromadzeniach i przesiewaniach. Obecnie przechodzimy do podania szczegółów.
(15) Zauważamy, że w przeciwieństwie do czterech pozostałych wezwań przypowieści, to pierwsze nie jest ograniczone do jednej godziny. Jego czas jest określony jako „wczesny ranek” (Mat. 20:1), podczas gdy każde z pozostałych wezwań jest związane ze swoją szczególną godziną (trzecią, szóstą itd.). Jest powód tej różnicy. Ogólne powołanie ustało w 1881 roku, tak więc ogólne powołanie trwało przez pierwszą i drugą godzinę przypowieści, tj. od października 1874 do lutego 1878 roku oraz od lutego 1878 do czerwca 1881 roku. Ponieważ wezwanie z wczesnego