Epifaniczny tom 5 – rozdział 2 – str. 110
Wezwania – przesiewania – broń ku zabijaniu
dodatkami, mającymi na celu uzupełnienie ważnych pominiętych fragmentów, jest słowo w słowo tym samym artykułem, który ponad trzy lata później opublikował on w R 5267, pod tytułem „Te rzeczy były typami”. Jak pokazuje artykuł, pominął on wiele z naszych szczegółów. Bez wątpienia jednym z powodów wstrzymywania artykułu przez tak długi czas było to, że niektóre z naszych wniosków dotyczyły przyszłości. Chciał on poczekać i zobaczyć, czy przyszłość przyniesie ich wypełnienie. Kilka szczegółów wypełniło się, ale jeden z nich nie doczekał się wypełnienia, tj. spodziewaliśmy się, że antytypiczna plaga z 4Moj. 16:46-50 dotknie również lud prawdy, co nie nastąpiło. Wydaje się, gdy przekonał się, że nasze ogólne zrozumienie 1Kor. 10:1-14 było poprawne (chociaż początkowo miał wątpliwości co do kilku szczegółów), opublikował ten artykuł bez zmian, oprócz tych kilku naszych dodatków, w stosunku do jego streszczenia, które zwróciliśmy mu na początku czerwca 1910 roku. Wierzymy, że Pan dał nam to zrozumienie w nagrodę za wierną służbę prawdzie w przesiewaniu z lat 1908–1910 (służbę, w którą tak gorliwie się angażowaliśmy i tak długo kontynuowaliśmy, że doprowadziła nas ona do wyczerpania umysłowego. W „Przesiewaniach żniwa”, których autor nie mówił na podstawie własnych obserwacji, zostało ono uszczypliwie i kłamliwie nazwane obłąkaniem. Potraktowanie tego artykułu przez naszego Pastora, który opublikował go w Strażnicy, dowodzi, że miał on absolutnie odmienną opinię na temat naszego stanu umysłu! Gdyby uważał nas za obłąkanego, czy przywróciłby nas do służby pielgrzymskiej po trzech i pół miesiącach po wystąpieniu rzekomego obłąkania, co nawiasem mówiąc jest bardzo krótkim czasem na powrót do zdrowia po wyczerpaniu umysłowym?).
(18) Chociaż pięć przesiewań i pięć wezwań można dostrzec w Żniwie Wieku Żydowskiego, w tym artykule nasze rozważania ograniczymy do Żniwa Wieku Ewangelii. Rozważając te wezwania, przesiewania i broń ku zabijaniu, zauważymy, że w czasie każdego z okresów wezwań chronologicznie