Epifaniczny tom 5 – rozdział 2 – str. 131
Wezwania – przesiewania – broń ku zabijaniu
niezadowolenia z powodu nieopuszczenia przez nich ziemi przed październikiem roku 1914 – okazała się tak pozbawiona gorliwości, że nie wytrwała do końca w pierwszym uderzaniu Jordanu, tj. od jesieni 1914 do jesieni 1916 roku, i w ten sposób nie otrzymała swego grosza (denara) w jego pierwszym rozdaniu. Ci, którzy zostali wezwani w czasie godziny jedenastej, z bardzo nielicznymi wyjątkami byli bardzo gorliwi w otrzymywaniu swegoalmgrosza, szczególnego stokrocia pod koniec Wieku, w postaci szczególnych przywilejów służby, zaszczytu wykonywania zapisanego wyroku (Ps. 149:5-9). Z tego punktu widzenia grosz jest wykonywaniem sądu, wyznawaniem grzechów nad Kozłem Azazela, udziałem w pierwszej bitwie Gedeona oraz w pierwszym uderzeniu Jordanu, które stanowią różne obrazy stokrocia dla wiernych pod koniec Wieku. Otrzymali go oni, zanim pozostali (częściowo wierni) „otrzymali” swój grosz – swoją sposobność uderzenia Jordanu, którą jest uderzenie przez klasę Elizeusza, stanowiące drugie uderzenie, jak widać to w przypowieści oraz w typie Eliasza i Elizeusza.
(51) Jak można zauważyć na podstawie wypełnienia, wierni nie szemrali z powodu swego stokrocia, jak czynili to częściowo wierni. Ponieważ w przypowieściach i typach rozmowy zwykle wypełniają się w pantomimie, tzn. w czynach, a nie słowami, tak jest i tutaj. Stokroć oferowany tym, którzy otrzymali swój grosz na końcu, był tym samym, który otrzymali pozostali, tj. przywilejem uderzania Jordanu, jego drugim uderzeniem, które miało miejsce od jesieni 1917 do wiosny 1918 roku. „On Sługa”, jako „rządca” z przypowieści, udzielił im tego przywileju przez szereg posunięć: (1) przez przygotowanie tego, co okazało się drugim uderzeniem Jordanu, co dało im szczególne sposobności służby; (2) przez przegrupowanie pracowników (szczególnie w Bethel, w wyniku czego częściowo wierni przejęli kontrolę nad pracą), co w pewnym stopniu dokonało się przez wprowadzoną przez niego zmianę na stanowiskach różnych pracowników tuż przed jego śmiercią, a częściowo w wyniku zmian wprowadzonych po