Epifaniczny tom 5 – rozdział 2 – str. 135
Wezwania – przesiewania – broń ku zabijaniu
ci powołani przed nimi z reguły mieli być usunięci do Wielkiej Kompanii. Jakże wyraźnie wydarzenia potwierdzają wypełnienie się tej przypowieści!
(57) Szóstą bronią ku zabijaniu jest rewolucjonizm (Psalm 107:10,11), a szósty mąż z bronią ku zabijaniu przedstawia rewolucjonistów. Ktokolwiek z poświęconych buntuje się przeciwko prawdzie i zarządzeniom Pana podanym przez „onego Sługę”, jest pokazany w szóstym mężu z bronią ku zabijaniu. Ktokolwiek z poświęconych przyjmuje jego błędy i popiera go w praktykach, jest pokazany przez tych zabijanych w świątyni. Wśród ludu prawdy rewolucjonizm przyjął kilka form: zastępowanie prawdy błędem, a właściwych zarządzeń – niewłaściwymi. Obydwie praktyki są wymierzone w ochronne sposoby działania Pana, podane przez „onego Sługę”. Jedną z najgorszych form tej drugiej praktyki jest klerykalizm, który przejawia się w dwóch postaciach: ogólnej i lokalnej. Ogólny klerykalizm przejął kontrolę nad organizacjami wśród ludu Pana i w większym lub mniejszym stopniu zdominował Kościół powszechny, natomiast klerykalizm lokalny przejawia się w tym, że lokalni starsi sięgają po władzę i panują nad zborami. W jednym z ostatnich ostrzeżeń nasz drogi Pastor ostrzegał przed klerykałami, w artykule „Godzina kuszenia” (R 5981). Nie podejrzewaliśmy, że wodzami klerykalizmu staną się trzej brytyjscy dyrektorzy i wodzowie Towarzystwa! Wodzowie Pastoralnego Instytutu Biblijnego również są rewolucjonistami, ponieważ pewne prawdy zastąpili przeciwnymi im błędami i przyjęli statut, który mocno odbiega od statutu naszego Pastora. Na próżno wodzowie PBI usprawiedliwiają się podkreślając, że statut Stowarzyszenia Kazalnicy Ludowej jest inny od statutu Towarzystwa. Odpowiadamy im w tej sprawie dokładnie tak samo, jak oni w tej samej sprawie odpowiedzieli J.R. Rutherfordowi: Statut Stowarzyszenia nie jest statutem dla kontrolującej korporacji wśród ludu prawdy, podczas gdy statut Towarzystwa nim jest. W tej sprawie potępienie