Epifaniczny tom 17 – rozdział 9 – str. 254
Etapy powrotu naszego Pana
okaże on błogosławiony i sam możny Król królujących i Pan panujących” (1Tym. 6:14,15). Św. Paweł na pewno nie chciał przekazać tego napomnienia Tymoteuszowi jako jednostce, ponieważ Tymoteusz zmarł przynajmniej osiemnaście wieków przez rozpoczęciem się epifanii. Tak jak Jezus często zwracał się do Swych naśladowców z całego Wieku Ewangelii poprzez apostołów, ich przedstawicieli, tak i Paweł wydaje się tutaj przez Tymoteusza zwracać się do ogółu ludu Bożego, szczególnie sług prawdy, zachęcając ich do wierności aż do okresu powrotu naszego Pana, który on nazywa tutaj objawieniem Jezusa, Jego epifanią (Kol. 3:4; 1Jana 3:2). Jak stwierdza ten werset, powrót ten będzie przez Niego objawiony w jego różnych okresach czasowych, gdy jako Król królów i Pan panów ujmie Swą wielką władzę i przygotuje się do panowania nad ziemią w chwale Tysiąclecia (Obj. 11:15-18; 19:6-16; 20:4-6).
(2) „Ja tedy oświadczam się przed Bogiem i Panem Jezusem Chrystusem, który ma sądzić żywych i umarłych w [w czasie] sławnym przyjściu swoim i w królestwie [basileia] swoim” (2Tym. 4:1). Pismo Święte zapewnia nas, że wraz ze Swą wybraną Oblubienicą Jezus będzie sądził umarłych przez okres tysiąca lat. Przez umarłych tego tekstu rozumiemy potępione dzieci Adama, bez względu na to, czy znajdują się w procesie umierania czy w stanie śmierci (Mat. 8:22; 2Kor. 5:14). Mają oni mieć swój sąd – próbę do życia – w okresie Królestwa, basileia, tak jak uczy 2Tym. 4:1 (zob. także Psalm 72:1-19; 22:28-30; Rzym. 14:9; 1Kor. 15:23-26; 6:2; Jan 5:25-29; Izaj. 29:18,24; 45:22,23; Filip. 2:9-11; Obj. 1:6; 5:10; 20:4,6; Mat. 19:28; 20:21; Łuk. 2:34; 22:29,30; Abd. 17, 21; Obj. 14:1). Żywi (upadli aniołowie i nowe stworzenia, z których żaden jako taki nigdy nie znajdował się pod wyrokiem śmierci) według tego tekstu będą zatem sądzeni w czasie Jego przyjścia, objawienia, epifanii; jest to więc okres związany z drugim adwentem naszego Pana,