Epifaniczny tom 17 – rozdział 6 – str. 139
Czy jest nadzieja dla kogokolwiek z nie zbawionych zmarłych?
a takimi – jak zapewnia nas Biblia – będą warunki Tysiąclecia. Śmierć, tak jak i naturalny sen, nie decyduje ani o dobrym, ani o złym charakterze. W śmierci nie ma zatem nic, co mogłoby powstrzymać pragnienie Wszechmocnego, by udzielić ludziom pomocy w naprawianiu się, a jedyną rzeczą, jaka może powstrzymać Go od tego, jest niechęć świadomie złych do naprawiania siebie.
Biblia pokazuje nam, że radością dla Boga jest używanie Jego mądrości, mocy, sprawiedliwości i miłości (głównych przymiotów Jego charakteru) do pomagania ludziom w reformowaniu się (Obj. 15:3, 4). Przymioty te skłoniły Go do posłania Swego Syna na okup za wszystkich. Oddanie Swego Syna na śmierć za wszystkich było największą ofiarą, jakiej mógł dokonać, by zbawić człowieka. A jeśli Jego wszechpotężna mądrość, moc, sprawiedliwość i miłość przejawiły się w oddaniu Syna na śmierć, w celu błogosławienia całej ludzkości, w daniu możliwości wyleczenia z przekleństwa i zdobycia wiecznego życia, to czy Jego mądrość, moc, sprawiedliwość i miłość nie uczyni rzeczy o wiele łatwiejszych, takich jak stworzenie warunków sprzyjających reformowaniu się ludzkości, nawet najsłabszych z rasy ludzkiej, dla których uczynił rzecz najtrudniejszą: dał Swego Syna na śmierć za nich (Rzym. 8:32)? Zaprawdę Jego święty charakter, który okazał się dostatecznie silny, by uczynić rzecz najtrudniejszą, z pewnością uczyni rzeczy łatwiejsze, tzn. da szansę uleczenia się klasie niewiary w warunkach, w których mogłaby się zreformować, ponieważ nie może zreformować się teraz. Oznacza to, że tym, którym Bóg nie zapewnił pomocy w reformowaniu się w tym życiu, udzieli jej później.
WYBRANI PO TO, BY BŁOGOSŁAWIĆ NIEWYBRANYCH
(5) Biblia podaje piąty fakt dowodzący istnienia dogodnej sposobności dla nie zbawionych zmarłych, którym w tym życiu nie dano możliwości uzyskania zbawienia: