Epifaniczny tom 17 – rozdział 5 – str. 98
Królestwo Boże
powinniśmy rozpoznać, że Królestwo Boże jest bliskie – że On i Jego wierni niebawem obejmą urząd Królów na ziemi. Werset ten nie może się oczywiście odnosić do Królestwa embrionalnego, ponieważ istnieje ono od dnia Zielonych Świąt. Gdy Pan zapewniał apostołów (Łuk. 22:29,30), że będą dzielić z Nim Jego niebiańskie przywileje – jedząc i pijąc przy Jego stole w Królestwie, że będą siedzieć na tronach, panując nad Izraelem – nie rozumiał przez to z pewnością czynności, którą apostołowie mieli wykonywać w tym życiu, będąc częścią Królestwa embrionalnego. Zamiast w tym życiu rządzić Izraelem, byli wielce prześladowani przez Żydów i pogan, i to aż do śmierci. Nie rządzą Izraelem nawet i teraz. Dlatego fragment ten odnosi się do Królestwa Tysiąclecia (Mat. 19:28). 2Tym. 4:1 wyraźnie zgadza się z tą samą myślą, ponieważ tysiącletni Dzień Sądu świata oraz Tysiąclecie to ten sam okres (szczegóły na str. 190 i 191). Fragment ten dotyczy zatem Królestwa w chwale, panującego nad ziemią, a nie Królestwa embrionalnego – Kościoła w ciele.
Tę samą myśl podają nam nie tylko Pan Jezus i św. Paweł, lecz także Jakub, Piotr i Jan. Św. Jakub zapewnia nas (Jakub 2:5), że klasa Kościoła, która w najwyższym stopniu miłuje Boga i ufa Mu, jest dziedzicem Królestwa. A zatem w wersecie tym o Królestwie, przyszłym dziedzictwie, mówi się jako należącym do przyszłości. Dlatego nie może to być Królestwo embrionalne, lecz panujące.
W 2Piotra 1:5-11 apostoł zapewnia świętych, że jeśli dodadzą do swej wiary cnotę (hart ducha), a do hartu ducha wiedzę, do wiedzy samokontrolę, do samokontroli cierpliwość, do cierpliwości pobożność, do pobożności miłość braterską, a do miłości braterskiej łaskę, czyli miłość bezinteresowną – że jeśli te rzeczy będą w nich, tzn. jeśli będą ich używać; co więcej, jeśli łaski te będą obfitować w nich i w ten sposób kontrolować ich wszystkie pozostałe zalety – społeczne, artystyczne i samolubne – wynikiem będzie pięć rzeczy: (1) pewność przynoszenia owoców – „nie próżnymi wystawi was”; (2) rzeczywiste owoce