Epifaniczny tom 17 – rozdział 5 – str. 117
Królestwo Boże
z umarłych Abrahama i udzieli mu obiecanego dziedzictwa w tej ziemi.
Psalm 45:17 to kolejne miejsce, które dowodzi, że Godni będą ziemską, widzialną fazą niebiańskiego Królestwa: „Zamiast ojców twych będziesz mieć synów twych, których postanowisz książętami po wszystkiej ziemi”. Tutaj Bóg zwraca się do naszego Pana Jezusa, mówiąc, że pewne jednostki, które były Jego przodkami, staną się Jego dziećmi. Są nimi Starożytni Godni – Abraham, Izaak, Jakub, Mojżesz i wszyscy prorocy oraz inni wierni z czasów przed Wiekiem Ewangelii. Nie będą już oni ojcami Jezusa, lecz staną się Jego dziećmi, ponieważ to On wzbudzi ich z martwych. Staną się oni także dziećmi Kościoła, ponieważ – pod Chrystusem jako Głową – Kościół będzie pomagał w udzielaniu życia Starożytnym Godnym. Uczyni ich książętami na całej ziemi. Ustanowi ich ziemską fazą królestwa, a we właściwym czasie poddana będzie im cała ziemia. Młodociani Godni będą towarzyszyć im jako książęta. Będą panować w sprawiedliwości, ze Słowem Bożym, o którym będą uczyć rodzaj ludzki.
U Mat. 11:11 znajdujemy kolejny dowód, tym razem wskazujący na obydwie fazy Królestwa: „Zaprawdę powiadam wam: Nie powstał z tych, którzy się z niewiast rodzą, większy nad Jana Chrzciciela; ale który jest najmniejszy w Królestwie niebieskim, większy jest niżeli on”. Jan Chrzciciel, ostatni ze Starożytnych Godnych, był tym, który otrzymał wspaniały urząd zwiastuna Mesjasza, wprowadzającego Mesjasza do Izraela. Był także tym, który mógł powiedzieć, że jest przyjacielem Oblubieńca, który zdobywał dla Oblubieńca członków Jego Oblubienicy, Jego Ciała. Chociaż jest tutaj przedstawiony jako jeden z największych Starożytnych Godnych, wyraźnie jest nazwany mniejszym – niższym – od najmniejszego w klasie niebiańskiego Królestwa,