Epifaniczny tom 17 – rozdział 2 – str. 31

SIEDEM ZBAWIONYCH KLAS

ANALIZA JOELA 2:28,29 – „SŁUDZY” – „SŁUŻEBNICE”- „STARCY” – „MŁODZIEŃCY” – „SYNOWIE” – „CÓRKI” – POKUTUJĄCY UPADLI ANIOŁOWIE

      W obecnym rozdziale podamy pewne dodatkowe szczegóły dotyczące Maluczkiego Stadka, Wielkiej Kompanii i Młodocianych Godnych, których zgromadzenie i wyzwolenie jest dokonywane przez naszego Pana na początku Jego drugiej obecności, w okresie zachodzenia końca Wieku Ewangelii na początek Tysiąclecia. Jako części niebieskiego i ziemskiego nasienia Abrahama, klasy te, pod koniec obecnego okresu zachodzenia, będą gotowe jako narzędzia w ręku Pana do błogosławienia w czasie Tysiąclecia wszystkich rodzin ziemi. Przy tej okazji przedstawimy także kilka wersetów dotyczących czterech innych klas, ponieważ w Piśmie Świętym znajdujemy odniesienia do siedmiu zbawionych klas.

      Wiele osób przyzwyczaiło się do myślenia, iż Bóg zaplanował, że wszyscy ostatecznie zbawieni otrzymają tę samą nagrodę. Już sam fakt, że Bóg zaplanował tak ogromną różnorodność niższego stworzenia wymownie powinien przekonać wszystkich do podobnej różnorodności w świecie duchowym. Poza wzmianką o archaniele Michale (Dan. 10:13,21; 12:1; Judy 9) Pismo Święte nadaje istotom duchowym różne inne nazwy: cherubini, serafini, księstwa, trony, królestwa, moce i aniołowie (1Moj. 3:24; Izaj. 6:2,6; Rzym. 8:38; Efez. 1:21; 3:10; Kol. 1:16), co wydaje się wskazywać na siedem różnic w naturze wśród tych niebiańskich istot i jest tym samym wyrazem wielorakiej twórczej mądrości Boga.

poprzednia stronanastępna strona