Epifaniczny tom 17 – rozdział 4 – str. 68
Obalenie królestwa szatana
pomimo wszelkich starań szatana, by temu przeszkodzić. Nawet pozornie skuteczny opór szatana w stosunku do Jezusa i Jego wiernych uczniów okazał się dla niego klęską, gdyż opozycja taka dostarczyła Jezusowi i Jego uczniom doświadczeń, które umożliwiły im skuteczniejsze odparcie i przezwyciężenie go w swych sercach. W ten sposób rozwinęli oni charaktery odpowiadające ich przyszłej pracy przy obalaniu królestwa szatana i ustanawianiu Boskiego, jak również kierowaniu rodzajem ludzkim w podnoszeniu go do doskonałości. Plan Boży zakłada więc, że zarówno gniew szatana, jak i gniew ludzki będą Go chwalić, a On powstrzyma pozostałą część gniewu (Psalm 76:11).
JAK CHRYSTUS ATAKUJE KRÓLESTWO SZATANA
Już od jesieni 1874 roku (kiedy to skończyło się sześć tysięcy lat od upadku Adama – patrz Nadszedł czas) rodzina ludzka wkroczyła w nową epokę charakteryzującą się niezwykłym oświeceniem, ruchami społecznymi, wydarzeniami i zmianami w historii. Wierzymy, że oświecenie to oraz ruchy, wydarzenia i zmiany w mniejszym lub większym stopniu związane są z obaleniem królestwa szatana. Możemy lepiej uzmysłowić sobie te sprawy, gdy przypomnimy sobie biblijną figurę Chrystusa (Głowy i Ciała) nadchodzącego jako wojsko pod dowództwem Jezusa Pana, by zaatakować królestwo szatana (Obj. 17:14; 19:11-21). Jako broni używa On „miecza wychodzącego z ust jego” (Obj. 19:15, 21). Żaden normalny człowiek nie może upierać się, że chodzi o miecz literalny. Symbolizuje on oczywiście prawdę świecką i religijną (Izaj. 49:2; Ozeasz 6:5; Efez. 6:17; Żyd. 4:12; Obj. 1:16; 2:12, 16).
Jak odpowiedni jest taki miecz dla Księcia pokoju, a jakże nieodpowiedni byłby dla Niego miecz literalny! Dla kontrastu: jakże odpowiednim jest dla Niego miecz prawdy jako narzędzie walki w starciu z mocarstwem, którego bronią jest fałsz, a którego władca jest „ojcem kłamstwa” (Jan 8:44; 2Kor. 4:4)! Rzeczywiście tak jest: „prawda jest mocna i ona zwycięży”