Epifaniczny tom 17 – rozdział 4 – str. 71
Obalenie królestwa szatana
by arystokraci posiadali i kontrolowali praktycznie całą ziemię, oraz by inni byli ich niewolnikami, poddanymi lub pracownikami.
Każda z tych trzech doktryn jest błędna, a ich praktykowanie doprowadziło do strasznego pogwałcenia Złotej Reguły oraz okrucieństw wobec świętych Pana, od których roi się historia chrześcijaństwa. Gdy spojrzymy na skutki, które były logicznym następstwem doktryn o Boskim prawie państwa, kościoła i arystokracji, z łatwością dostrzeżemy ich fałsz oraz grzechy tych, którzy je wyznają i praktykują.
Oto niepełna lista zła wynikającego z doktryny o Boskim prawie królów: roszczenia do niesprawiedliwych „prerogatyw”, nieznośne uciskanie poddanych, niemiłosierna i okrutna likwidacja rywali (prawdziwych i urojonych), władza ponad prawem, niesprawiedliwe i okrutne wojny, wzajemne zagrabianie terenów i poddanych, narodowa nienawiść, mściwość, zazdrość, podejrzliwość itd., naruszanie praw innych narodów, gwałcenie i zrywanie uroczystych i wiążących traktatów, wspieranie fałszywych religii, unie rządów i niektórych religii, prześladowanie religijnych dysydentów, rozwiązłość i wyzysk słabszych narodów, handel niewolnikami, faworyzowanie klas posiadających kosztem mas, wielka hipokryzja, nieuczciwa i samolubna dyplomacja itd. itp. Każda z tych rzeczy gwałci Złotą Regułę, rzekomo akceptowaną przez tych władców, nie ma Boskiego uznania i jest wyrazem fałszu doktryny o Boskim prawie królów. Począwszy od 1874 roku, nasz Pan – przez różne narzędzia – coraz bardziej zwraca uwagę opinii publicznej na gwałcenie Złotej Reguły przez królów i innych władców. Przez te ujawnienia ponad wszelką wątpliwość dowodzi On, że Boskie prawo królów jest wielkim błędem, gdyż Bóg nie będzie sankcjonował ich aktów naruszania Złotej Reguły.