Epifaniczny tom 17 – rozdział 2 – str. 41
Siedem zbawionych klas
Tak jak Syjon był drugim wzniesieniem miasta zabudowanym przez Izraelitów, tak Maluczkie Stadko było drugą częścią Królestwa, jaka została rozwinięta. Tak jak pagórek Akra był trzecim wzniesieniem Jerozolimy, jakie zostało zabudowane przez Izraelitów, tak Wielka Kompania jest trzecią klasą spośród władz (podrzędnych) Królestwa, jaka została rozwinięta. Tak jak pagórek Bezeta był czwartym i ostatnim wzniesieniem Jerozolimy zabudowanym przez Izraelitów, tak Młodociani Godni są ostatnią władzą (tym drugim pagórkiem, władzą podrzędną) Królestwa, jaka jest rozwijana. Ludzkość jest pokazana w dolinach literalnej Jerozolimy. Tak więc Psalm 72:3 pokazuje, w jaki sposób Jehowa w trakcie Tysiąclecia będzie błogosławił świat pokojem i pomyślnością poprzez dwie góry (Maluczkie Stadko i Starożytnych Godnych) oraz poprzez dwa pagórki, dwie podrzędne władze Królestwa (Wielką Kompanię i Młodocianych Godnych).
4Moj. 3:6-8; 1:49-54; 3:23, 29, 35, 40-51; Żyd. 12:23 dowodzą, że trzy grupy Lewitów, jako typy Lewitów Tysiąclecia razem z rodziną Aarona, obrazują Kościół pierworodnych Tysiąclecia jako sług Jehowy w szczególnym znaczeniu. Kapłani reprezentują Maluczkie Stadko. Z punktu widzenia Tysiąclecia, Lewici Kaatyci reprezentują Starożytnych Godnych, Meraryci Wielką Kompanię, a Gersonici Młodocianych Godnych. Typiczni Gersonici byli uznawani jako część pierworodnych (4Moj. 3:12-17,45) i dlatego byli oddzieleni (4Moj. 1:49-53) od ogółu Izraelitów dla służby Przybytku, do którego Izraelitom nie wolno było zbliżać się w celu służenia (w. 51). Widzimy więc, że Młodociani Godni razem z antytypicznymi Kaatytami (Starożytnymi Godnymi) oraz antytypicznymi Merarytami (Wielką Kompanią) są przekazywani antytypicznemu Aaronowi (Jezusowi) oraz Jego synom (Maluczkiemu Stadku) w celu służenia antytypicznemu Przybytkowi – Chrystusowi, oraz ludowi – ludzkości (4Moj. 3:6-9). Tak jak w typie wszystkie trzy klasy Lewitów otrzymały szczególne miejsce wokół Przybytku (4Moj. 3:23, 29, 35) – różne od ogółu Izraelitów, którzy obozowali w swych dwunastu grupach pokoleniowych w większej odległości od Przybytku – podobnie i w antytypie, te trzy klasy