Epifaniczny tom 17 – rozdział 2 – str. 46
Siedem zbawionych klas
Chociaż nie oddali się Panu w poświęceniu, niemniej jednak trwali w wierze w okup i do końca praktykowali sprawiedliwość. Rozumiemy, że także i oni zostaną zaliczeni do drugorzędnego ziemskiego nasienia, które pod zwierzchnictwem Starożytnych i Młodocianych Godnych – jako głównego ziemskiego nasienia – będzie błogosławić wszystkie rodziny ziemi, nawracając je do Królestwa Bożego.
„CÓRKI WASZE”
Szóstą i ostatnią zbawioną klasą, o której traktuje księga Joela 2:28, 29, są ci określani jako „córki wasze” (Izaj. 60:4). Gdy kontrastujemy córki z Izaj. 60:4 z synami z Izaj. 60:4, 9 (ten ostatni werset prorokuje o udziale Brytanii [„wysp”] w udzieleniu pomocy Izraelowi w powrocie do Palestyny, szczególnie pod koniec I fazy wojny światowej), rozumiemy, że pod terminem „córki” kryją się poganie (zob. także Ezech. 16:61). Wyższość Izraela wobec pogan w Wieku Tysiąclecia z punktu widzenia wyższości synów nad córkami w krajach Bliskiego Wschodu jest także w harmonii z myślą, że córki reprezentują pogan. Poganie oznaczają narody nie będące w relacji przymierza z Bogiem.
Jednak ci Izraelici, którzy w czasie Wieku Żydowskiego albo Wieku Ewangelii porzucili wiarę w obietnice Abrahamowe i Przymierze Zakonu, nie otrzymają szczególnych tysiącletnich łask Izraela, jakie przed chwilą opisaliśmy. W Wieku Tysiąclecia zostaną potraktowani jak poganie, ponieważ ich apostazja praktycznie, jeśli nie cieleśnie, uczyniła ich poganami. Wszyscy ci, którzy nie należą do cielesnego ani duchowego Izraela (Izaj. 8:14), z Boskiego punktu widzenia są poganami.
Od chwili upadku aż do zawarcia przymierza z Abrahamem (1Moj. 12:1-3) rodzaj ludzki był całkowicie pogański. Ponieważ poganie nie chcieli wielbić Stwórcę jako Boga, pozostawił On ich na własnych drogach, które – jak potwierdza Biblia