Epifaniczny tom 17 – rozdział 2 – str. 52
Siedem zbawionych klas
uzyskania tysiącletnich sposobności pokonania w sobie wszystkiego co grzeszne, oraz rozwinięcia doskonałej miłości jako przygotowania ich do niebiańskiego towarzystwa i społeczności z Bogiem. Z tego punktu widzenia możliwości Wieku Ewangelii mają na celu uratowanie ich od złej współpracy z szatanem. Natomiast sposobności Wieku Tysiąclecia mają na celu przystosowanie ich do wiecznego życia. Ci, którzy upadną w krytycznej próbie Wieku Ewangelii, tzn. ci, którzy w trakcie epifanii nie odłączą się od złych aniołów, nie otrzymają tysiącletniej szansy powrotu do społeczności z Bogiem, lecz jako niereformowalni i całkowicie świadomi grzesznicy zostaną skazani na zniszczenie, zanim pozostali z nich zostaną poddani ostatecznej próbie. Szczegóły metod reformacyjnych, jakich Chrystus i Kościół użyją dla pełnego przywrócenia ich do społeczności Boga, nie są nam objawione. Wiemy jedynie, że Chrystus i Kościół będą panować nad nimi w celu dokonania pełnego ich połączenia z Bogiem. Gdy zostaną przywróceni, także i oni, razem ze wszystkimi innymi stworzeniami na niebie i ziemi, przyłączą się do chóru: „Siedzącemu na stolicy i Barankowi błogosławieństwo, cześć, chwała i siła na wieki wieków” (Obj. 5:13).