Epifaniczny tom 17 – rozdział 14 – str. 439
Człowiek pyta, Bóg odpowiada
(2) Niższy od aniołów: Żyd. 2:6,7 – Czym jest człowiek (…) mało mniejszym uczyniłeś go od aniołów.
(3) Wyższy od zwierząt: Psalm 8:6-9 – Dałeś mu opanować sprawy rąk twoich, wszystko poddałeś pod nogi jego. Dałeś mu panowanie nad dziełami rąk swoich, wszystko złożyłeś pod stopy jego: Owce i woły wszystkie, nadto i zwierzęta polne. Ptactwo powietrzne oraz ryby morskie, wszystko, co przemierza szlaki mórz.
Z JAKICH DWÓCH CZĘŚCI SIĘ ON SKŁADA?
(1) Ciała: 1Kor. 15:44,47 – Sieje się ciało cielesne (…) jest ciało cielesne. Pierwszy człowiek z ziemi ziemski. 1Moj. 2:7 – Stworzył Pan Bóg człowieka z prochu ziemi. 1Moj. 3:19 – W pocie oblicza twego będziesz pożywał chleba, aż się nawrócisz do ziemi, gdyżeś z niej wzięty; boś proch, i w proch się obrócisz. Kazn. 3:20 – Wszystko idzie na jedno miejsce; wszystko jest z prochu i wszystko znowu w proch się obraca. Łuk. 24:39 – Oglądajcie ręce moje i nogi moje (…) duch nie ma ciała ani kości.
(2) Zasady życia, tchu życia, decha żywota: 1Moj. 2:7 – Pan Bóg (…) tchnął w jego nozdrza dech żywota. 1Moj. 6:17 – Oto Ja sprowadzę potop (…) aby zniszczyć pod niebem wszelkie ciało, w którym jest dech życia. 1Moj. 7:15 – A tak weszło do Noego do korabia po parze z każdego ciała, w którym był dech żywota. Kazn. 3:19,21 – Bo przypadek synów ludzkich i przypadek bydła, jest przypadek jednaki: jak umierają jedni, tak umierają i drudzy, i ducha jednakowego wszyscy mają, a nie ma człowiek nic więcej nad zwierzę. Bo któż wie, czy duch synów ludzkich wznosi się ku górze, a duch zwierząt schodzi w dół na ziemię? Ezech. 37:4, 6, 9, 10 – Wtedy rzekł On do mnie: Prorokuj nad tymi kośćmi (…) dam wam ścięgna, i sprawię, że obrośniecie ciałem, i powlokę was skórą, i dam wam moje ożywcze tchnienie, i ożyjecie, i poznacie, że Ja jestem Pan. Wtedy rzekł do mnie: Prorokuj do wiatru: (…) Od czterech wiatrów przybądź tchu, i tchnij te pobite, a niech ożyją.