Epifaniczny tom 17 – rozdział 14 – str. 449
Człowiek pyta, Bóg odpowiada
(2) Dla innych: 2Piotra 2:7 – A sprawiedliwego Lota, udręczonego przez rozpustne postępowanie bezbożników, wyrwał. Przyp. 4:16 – Bo nie zasną, dopóki nie popełnią czegoś złego, a sen ich odleci, jeżeli nie doprowadzą kogoś do upadku.
(3) Dla samego siebie: Kol. 1:21 – I was, którzyście niekiedy byli oddaleni i nieprzyjaciółmi umysłem w złych uczynkach. Rzym. 1:28 – A ponieważ nie uważali za wskazane uznać Boga, przeto Bóg je podał w umysł opaczny. Tyt. 1:15 – Dla pokalanych i niewierzących nic nie jest czyste, ale pokalane są zarówno ich umysł, jak i sumienie. Gal. 5:17 – Ciało pożąda przeciwko duchowi, a duch przeciwko ciału; a te rzeczy są sobie przeciwne, tak że nie czynicie tego, co chcecie. Ijob 18:11 – Zewsząd go straszyć będą strachy. Psalm 140:12 – Mąż okrutny, złością ułowiony będąc, upadnie. Przyp. 29:1 – Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczony będzie, nie ma dla niego ratunku.
JAK MOŻNA POKONAĆ GRZECH?
(1) Przez pokutę: Dz.Ap. 3:19 – Pokutujcie, a nawróćcie się, aby były zgładzone grzechy wasze.
(2) Przez wiarę w krew Chrystusa: Rzym. 3:25 – Którego Bóg ustanowił jako ofiarę przebłagalną przez krew jego, skuteczną przez wiarę, dla okazania sprawiedliwości swojej przez to, że w cierpliwości Bożej pobłażliwie odniósł się do przedtem popełnionych grzechów.
(3) Przez poświęcenie się Panu: Rzym. 12:1 – Proszę was tedy, bracia! przez litości Boże, abyście stawiali ciała wasze ofiarą żywą, świętą, przyjemną Bogu, to jest rozumną służbę waszą.
(4) Przez uśmiercanie grzechu: Rzym. 8:13 – Jeśli Duchem sprawy ciała umartwiacie, żyć będziecie.
CO OTRZYMAJĄ CI, KTÓRZY GO ZWYCIĘŻĄ?
Obj. 22:14 – Błogosławieni, którzy czynią przykazania jego, aby mieli prawo do drzewa żywota i mogli wejść przez bramy do miasta.