Epifaniczny tom 17 – rozdział 14 – str. 457
Człowiek pyta, Bóg odpowiada
Ijob 21:13 – W dobrobycie spędzają swoje dni, a we mgnieniu oka do Sheolu zstępują. Przyp. 7:27 – Dom jej jest jak droga do Szeolu, wiodące do komnat śmierci. Przyp. 9:18 – Nie wie, że tam są umarli, a ci, których wezwała, są w głębokościach Szeolu.
KIEDY LUDZIE WYCHODZĄ Z PIERWSZEGO PIEKŁA?
Przy obudzeniu umarłych: Ijob 14:12,13 – Człowiek, gdy się położy, nie wstanie, dopóki niebo nie przeminie; nie ocuci się i nie obudzi się ze swojego snu. Obyś mnie ukrył w Szeolu, schował mnie, aż uśmierzy się twój gniew, wyznaczył mi kres, a potem wspomniał na mnie! Dz. 2:31 – Przewidując to, mówił o zmartwychwstaniu Chrystusa, że nie pozostanie dusza jego w Hadesie ani ciało jego nie ujrzy skażenia. Obj. 20:12, 13 – I widziałem umarłych (…) stojących przed tronem (…). I wydało morze umarłych, którzy w nim byli, także śmierć i Hades wydały umarłych, którzy w nich byli.
CZY W PIERWSZYM PIEKLE ISTNIEJE JAKIEKOLWIEK ŻYCIE?
1Sam. 2:6 – Pan zabija i ożywia, wtrąca do Szeolu i zeń wyprowadza. Psalm 30:4 – Panie! wywiodłeś z Szeolu duszę moją; zachowałeś mię przy życiu. Psalm 89:49 – Czy jest ktoś, kto by żył, a nie zaznał śmierci, kto by duszą swą wyrwał spod władzy Szeolu? Przyp. 5:5 – Jej nogi zstępują ku śmierci, do Szeolu zmierzają jej kroki. Obj. 6:8 – I widziałem, a oto siwy koń, a temu, który na nim siedział, było na imię Śmierć, a Hades szedł za nim.
CZY CI, KTÓRZY ZNAJDUJĄ SIĘ W PIERWSZYM PIEKLE, SĄ ŚWIADOMI?
Psalm 6:6 – Bo po śmierci nie pamięta się o tobie, a w Szeolu któż cię wysławiać będzie? Psalm 31:17 – Niech się zawstydzą niezbożni i zamilkną w Szeolu. Kazn. 9:10 – Nie ma żadnej czynności ani rozumienia, ani poznania, ani mądrości w Szeolu, do którego idziesz. Izaj. 38:18,19 – Nie Szeol wysławia cię, a śmierć nie chwali cię; prawdy twoje nie oczekują ci, którzy w dół wstępują. Żywy, żywy, ten cię wysławiać będzie.