Epifaniczny tom 17 – rozdział 13 – str. 361
Świadectwa Nowego Testamentu
Ci, którzy okażą się kozłami, pod koniec tego wieku zostaną zniszczeni wraz z szatanem; natomiast ci, którzy okażą się owcami, usłyszą zaproszenie Pana Jezusa do wiecznego życia na ziemi, która wtedy będzie ich rajskim domem.
ODNIESIENIA DO TYSIĄCLECIA Z EWANGELII ŁUKASZA
U Łuk. 2:10 czytamy: „I rzekł do nich [pasterzy na równinach Betlejem] anioł: Nie bójcie się [nie bądźcie przestraszeni tym niezwykłym widokiem; przyszedłem nie po to, by was skrzywdzić, lecz świadczyć dobro]; bo oto zwiastuję wam radość wielką [słowo przetłumaczone tutaj jako radość wielka w każdym innym miejscu zwykle oddawane jest jako Ewangelia], która będzie wszystkiemu ludowi [wiemy, że jak dotąd nie wszyscy ludzie dostąpili tej wielkiej radości; prawdę mówiąc, ogromna większość umiera, nawet nie słysząc o tej wielkiej radości. Dlatego błogosławieństwa te muszą otrzymać w przyszłości. W Wieku Tysiąclecia poznanie Pana Jezusa Chrystusa i Boskiego planu zbawienia przez Niego dotrze do całej ludzkości – żyjących i zmarłych – i przyniesie jej wielką radość]”.
U Łuk. 2:14 mamy pewnego rodzaju chór alleluja, reakcję zastępów anielskich na poselstwo anioła (w. 10) oraz jego powtórzenie. Zastępy anielskie śpiewały: „Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój, w ludziach dobra wola”. Nie widzimy jednak jeszcze tego chwalebnego stanu. Odpowiednia chwała dla Boga nie jest oddawana na ziemi, tak jak jest w niebie, nie nastał też na ziemi czas pokoju. W pełni nastanie on wśród ludzkości dopiero wtedy, gdy tysiącletnie rządy Chrystusa przyniosą pełne wyzwolenie od grzechu i śmierci. Wówczas wszyscy przyłączą się do chóru: „Siedzącemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo, i cześć, i chwała, i siła na wieki wieków” (Obj. 5:13)!
U Łuk. 2:31, 32 mamy tysiącletnie świadectwo z ust wiekowego Symeona: „Któreś [zbawienie] zgotował przed obliczem wszystkich ludzi. Światłość ku objawieniu poganom, a chwałę ludu twego Izraelskiego”. Nasz Pan Jezus,