Epifaniczny tom 17 – rozdział 13 – str. 371
Świadectwa Nowego Testamentu
i miało się wypełnić w odpowiednim czasie – w Tysiącleciu, chociaż nie podano im jeszcze tego czasu (por. Mat. 24:42; Mar. 13:32, 33, 37; Łuk. 21:36). Powiedział im jednak, by czuwali. W odpowiednim czasie lud Boży miał poznać czasy i chwile, tak by dzień Pański nie zaskoczył go (1Tes. 5:1-5).
Dz.Ap. 3:19-25: „Przeto pokutujcie [zmieńcie swe usposobienie], a nawróćcie się [do zgodności z Boskim obrazem, w jakiej niegdyś znajdowali się wszyscy w doskonałym Adamie. Te dwie rzeczy są dziełem całego życia prawdziwego chrześcijanina (Kol. 3:9, 10; Efez. 4:22-24). W następujący sposób apostoł opisuje rezultat podporządkowania się tym dwóm napomnieniom], aby były zgładzone grzechy wasze [to samo dotyczy grzechów wszystkich tych powołanych w czasie wieku Ewangelii; w tym życiu nasze grzechy nie są wymazywane, w przeciwnym razie bowiem już w tym życiu bylibyśmy doskonali i bez grzechu w naszym człowieczeństwie. Obecnie nasze grzechy są jedynie przykrywane sprawiedliwością Chrystusa, tj. przebaczane przez zasługę Chrystusa (Rzym. 4:6-8; 10:4,itp.). Nasze grzechy zostaną wymazane wtedy, kiedy w zmartwychwstaniu przywdziejemy bezgrzeszną naturę. W następnych zdaniach tego tekstu apostoł podaje dwa cele, dla których powinniśmy skorzystać z tych dwóch napomnień, a posłuszeństwo tym celom czyni nasze powołanie i wybór pewnym (2Piotra 1:5-11)]. Aby [pokazuje to pierwszy cel dokonywania wyboru] przyszły czasy ochłody [użyte tutaj oryginalne słowo służy do opisywania skoszonej i wyschniętej trawy odświeżanej obfitymi opadami deszczu i ponownie ożywianej do życia. Fakt ten symbolicznie użyty jest w odniesieniu do ludzkości ściętej i martwej w wyniku klątwy (Ps. 90:6,7), obfitymi deszczami Boskiego Słowa i łaski w Tysiącleciu ożywianej do życia przez procesy restytucji (Psalm 72:6,7; por. 1-5,8-19). Tymi czasami ochłody jest Tysiąclecie; tak więc chodzi o to, że wybrani są obecnie wybierani do przyszłego wywyższenia w celu błogosławienia nie wybranych – umarłych i żyjących – sposobnościami restytucji] od oblicza [twarzy, tj. łaski] Pańskiego [obecnie do rodziny ludzkiej zwrócone są Boskie plecy jako wyraz niełaski; wówczas w kierunku rodzaju ludzkiego zwrócona będzie Jego twarz,