Epifaniczny tom 17 – rozdział 13 – str. 401
Świadectwa Nowego Testamentu
w Chrystusie [obiektem nadziei wybranych w Wieku Ewangelii miało być Ciało Chrystusa – „Chrystus w was, nadzieja chwały”. Posłuszny świat przyjdzie do Chrystusa w następnym wieku nie jako część tego Ciała, lecz jako dzieci Chrystusa, co też będzie ich nadzieją na życie wieczne – nadzieją późniejszą od Kościoła]”.
Mamy tutaj cudowny fragment Boskiego Słowa. Pokazuje on dwa czasy nadziei w Chrystusie: Wiek Ewangelii i Wiek Tysiąclecia – ten pierwszy jako czas nadziei dla klasy Chrystusa, jeszcze przed światem, a ten drugi jako czas nadziei dla posłusznych ze świata. Wersety te dowodzą ponadto, że wyborcze błogosławieństwa są udzielane klasie Chrystusa po to, by przygotować ją do zarządzania sprawami Tysiąclecia w tym celu, by posłusznych z nie wybranej ludzkości oraz posłusznych z upadłych aniołów przyprowadzić i utrzymać w Chrystusie, w którym dla wszystkich takich, i tylko takich, Bóg na powrót stanie się Głową.
UGNIE SIĘ KAŻDE KOLANO – FILIP. 2:8-11
Filip. 2:8-11, porównany z Izaj. 45:22, 23 oraz 1Moj. 22:16-18, wskazuje, że ofiara okupu Jezusa gwarantuje, że w Tysiącleciu wszyscy nie wybrani i upadli aniołowie ugną kolano przed Jezusem i uznają Go za Pana. Przysięga, o której mowa w Iz. 45:23, to przysięga z Przymierza Potwierdzonego Przysięgą z 1Moj. 22:16-18. Dowodzi to, że błogosławieństwa, o których traktuje Izaj. 45:22,23, zawarte są w tych opisanych w Przymierzu Potwierdzonym Przysięgą. U Filip. 2:10, 11 św. Paweł cytuje i wyjaśnia fragmenty Izaj. 45:23. Zacytujemy Filip. 2:8-11 z Przekładu Ulepszonego, podając stosowne komentarze: „Będąc posłuszny [przez swe poświęcenie przyjął On wolę Boga we wszystkim jako Swą własną] poniżył się aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej [pokazane jest tutaj złożenie przez Niego okupu (Żyd. 2:9); następne wersety pokazują, co Bóg czyni dla Niego z powodu takiego poniżenia Samego Siebie przy składaniu równoważnej ceny].