Epifaniczny tom 17 – rozdział 12 – str. 322
Świadectwa Starego Testamentu
„wszystkie” dni klątwy (w. 9, 10) oraz „wszystkie” dni procesu restytucji (w. 14, 15), aby nabywać z tego mądrości, tzn. z tych pierwszych uczyć się nienawiści do grzechu, a z tych drugich miłości do sprawiedliwości. Są to bowiem dwa główne składniki mądrości dla rodzaju ludzkiego. Prawdziwa mądrość znajduje swe źródło w bojaźni, czci dla Boga, tak jak werset 11 wskazuje, iż jest to celem dozwolenia zła (Psalm 111:10; Przyp. 1:7). W jak wyraźny sposób wersety 11. 12 uczą, że grzech i zło zostały dozwolone po to, by nauczyć ludzkość czci dla Boga, co między innymi oznacza nienawiść do grzechu! Z pewnością modlitwa z wersetu 12 nie jest zanoszona w tym życiu, ponieważ nie wybrani nie dążą w tym życiu do oddawania czci Bogu jako głównego celu swego życia. Modlitwa ta będzie przez nich zaniesiona, kiedy dojdą do drugiego rodzaju „wszystkich” dni i lat, o których traktują wersety 14,15, w odróżnieniu od „wszystkich” dni i lat z wersetów 9, 10. Werset 13 pokazuje modlitwę ludzkości o powrót, o którym wspomina werset 3, tj. restytucję, prosząc Boga, by uczynił to przez odwrócenie warunków klątwy („zlitujże się”).
W wersecie 14 „wszystkie” dni ludzkości cechuje miłosierdzie, radość i zadowolenie. Zatem te „wszystkie” dni muszą być zupełnie inne niż „wszystkie” dni z „wszystkich” dni wersetów 9, 10, w czasie których doświadczano utrapień klątwy. Różnica jest następująca: wersety 9, 10 odnoszą się do „wszystkich” dni, w których panowało zło czasu klątwy, natomiast werset 14 odnosi się do „wszystkich” dni, w których panować będzie sprawiedliwość czasu restytucji. Tak jak w jednym rodzaju „wszystkich” dni Boski gniew (przekleństwo) był powodem nieszczęść (w. 9, 10), tak w drugim rodzaju Boskie miłosierdzie (w. 14) sprawi radość i zadowolenie. Zauważmy, jak werset 15 wskazuje, że radość zbawienia stanie się udziałem ludzkości przechodzącej restytucję dzięki Boskiemu zamierzeniu odnośnie do dni utrapień oraz lat, w których ludzkość doznawała zło. Po raz kolejny dowiadujemy się tutaj, że Bóg skazał ludzkość na klątwę po to, by w kontraście z doświadczeniem sprawiedliwości tym łatwiej mogła osiągnąć radość restytucji.