Epifaniczny tom 17 – rozdział 12 – str. 329
Świadectwa Starego Testamentu
błędu, samolubstwa i światowości]; weselić i radować się będziemy w zbawieniu jego (w.9) [cała rodzina ludzka, uwolniona od przekleństwa i jego okropnych skutków – grzechu, błędu, samolubstwa i światowości – będzie się weselić i stale radować zbawieniem, jakiego wówczas dokona On dla niej. Chwała niech będzie Bogu na wysokościach za taki zamiar! Z radością dowiadujemy się, że Tysiąclecie będzie świadkiem tych wszystkich wydarzeń]”.
Izaj. 29:18, 24: „I usłyszą [zrozumieją] dnia onego [dnia Boga, w Tysiącleciu] głusi [ci, których uszy zrozumienia są w tym życiu zamknięte, tak że nie potrafią zrozumieć rzeczy wiary – Mat. 13:9-17] słowa [nauki] księgi [Biblii – Izaj. 35:5, 6], a z mroku [mieszaniny prawdy i błędu, w której tkwią w tym życiu] i z ciemności [całkowitego błędu] oczy ślepych [tych, którzy w tym życiu nie mogli pojąć rzeczy odnoszących się do wiary] patrzeć będą. I staną się rozumnymi błądzący duchem [w doktrynie – 1Jana 4:1-3], a szemracze [narzekający na rygory przekleństwa w jakich żyli i zmarli – nie wybrani] nauczą się umiejętności”. Fragment ten wyraźnie wskazuje, że ci, którzy w tym życiu nie potrafili pojąć ani zrozumieć rzeczy odnoszących się do wiary, którzy żyli w błędzie i pod przekleństwem, szemrząc i wzdychając aż do końca (Rzym. 8:22) – w Tysiącleciu ujrzą i zrozumieją prawdę oraz będą wyzwoleni z częściowego i całkowitego błędu.
Izaj. 32:1: „Oto król będzie królował w sprawiedliwości, a książęta w sądzie panować będą”. Królem jest tutaj Chrystus Głowa i Ciało, którego panowanie będzie panowaniem sprawiedliwości w szerokim tego słowa znaczeniu: prawości, miłości, prawdy, miłosierdzia, dobroci i wszelkiej innej dobrej zalety. Książętami są tutaj Starożytni i Młodociani Godni, którzy będą panować w sądzie, tzn. w harmonii z naukami doktrynalnymi, jakie ogłosi ten wielki Król.