Epifaniczny tom 17 – rozdział 12 – str. 334
Świadectwa Starego Testamentu
jakie spadło na nich za gwałcenie przepisów Przymierza Mojżeszowego], a Izrael bezpiecznie mieszkać będzie [w tym czasie bezpieczni będą także ci z królestwa dziesięciopokoleniowego]; a to jest imię, którym będzie on nazwany: PAN SPRAWIEDLIWOŚĆ NASZA”. Ostatnia część tego wersetu została błędnie i nieszczęśliwie przetłumaczona, co można zauważyć np. z dosłownego tłumaczenia dr. Younga: „A to jest imię, pod jakim Jehowa go ogłosi: Sprawiedliwość Nasza”. Język hebrajski nie dopuszcza w tym miejscu tłumaczenia przekładu A.V. [co także dotyczy przekładów polskich – przyp. tł.], a tłumacze, którzy pracowali nad tym tekstem, bardzo źle wykonali swoją pracę. Jak zauważyliśmy powyżej, dr. Young ją poprawia. Lepszym tłumaczeniem byłoby: To jest imię (urząd), którym On będzie nazwany: ten, który przez Jehowę został uczyniony NASZĄ SPRAWIEDLIWOŚCIĄ. Jest to także zgodne z Nowym Testamentem, gdzie czytamy, np. w 1Kor. 1:30: „(…) który się nam stał mądrością od Boga i sprawiedliwością i poświęceniem i odkupieniem”. Tak więc w wyrażeniu PAN SPRAWIEDLIWOŚĆ NASZA chodzi o naszego Pana, a nie Jehowę. W ten sposób pokazany jest urząd naszego błogosławionego Zbawiciela jako Namiestnika Boga. Wyrażenie to zostało przetłumaczone nieszczęśliwie. Każdy znawca hebrajskiego ze zrozumieniem czytający to zdanie po hebrajsku, a następnie porównujący je z tłumaczeniem dr. Younga, uzna, iż podał on właściwy przekład.
Jer. 33:14-16: „Oto idą dni, mówi Pan, w których utwierdzę to słowo dobre, które wyrzekłem o domu Izraelskim i o domu Judzkim. W one dni, w onym czasie uczynię to, iż wyrośnie Dawidowi latorośl sprawiedliwa, która czynić będzie sąd i sprawiedliwość na ziemi. W onych dniach będzie zbawiony Juda, a Jeruzalem bezpiecznie mieszkać będzie. A to jest imię, którym będzie ona nazwana: Pan sprawiedliwość nasza”. Dni, o których mowa, to oczywiście dni Tysiąclecia. W tym czasie Bóg dokona dobrych rzeczy, które obiecał domom Izraela i Judy.