Epifaniczny tom 17 – rozdział 10 – str. 266
Czas powrotu naszego Pana
siedem tygodni od 16 Nisan prowadzące do Zielonych Świąt, siedem lat w okresie sabatowym, siedem okresów sabatów prowadzących do roku jubileuszowego, tak jak czytamy o tym w Zakonie. W księdze Objawienia czytamy o siedmiu kościołach, siedmiu aniołach, siedmiu świecznikach, siedmiu gwiazdach, siedmiu światłach, siedmiu oczach, siedmiu duchach Boga, siedmiu rogach, siedmiu pieczęciach, siedmiu trąbach, siedmiu czaszach itp. A zatem tak jak człowiek liczy do dziesięciu, a następnie rozpoczyna od nowa, by osiągnąć wielokrotności dziesięciu, tak Bóg liczy do siedmiu, potem zaczyna od początku, by osiągnąć wielokrotności siedmiu. To właśnie ten fakt potwierdza, że wyrażenie „ostatni z dni” oznacza siódmy dzień, siódmy dzień tygodnia. Jednak tydzień Boskich dni jest równy 7000 naszych lat. Tak więc werset ten dowodzi, że Królestwo Boże, w celu założenia którego powraca Chrystus (Dz.Ap. 3:19-21; 15:14-17), ma być ustanowione na całej ziemi w czasie siódmego tysiącletniego dnia.
To, że siódmy dzień o tysiącu lat jest siódmym od popadnięcia Adama w grzech oraz przekleństwa zostało przez Boga zobrazowane przez dzień sabatu następujący po sześciu dniach pracy, który został dany Izraelowi do przestrzegania jako święty dzień odpoczynku od pracy przez sześć dni tygodnia. Ludzkość w grzechu i stanie klątwy pracuje i jest mocno obciążona w czasie sześciu antytypicznych dni (Mat. 11:28; Rzym. 8:20-22). Jest to pokazane przez sześć dni pracy, przy czym każdy dzień obrazuje okres tysiąca lat. Natomiast dzień odpoczynku od klątwy, wielki antytypiczny sabat, Tysiąclecie następuje po tych sześciu tysiącletnich dniach smutku. Wówczas świat ludzkości odpocznie od grzechu, błędu i śmierci, z towarzyszącymi im niedolami. Jest to ostatni z dni, siódmy dzień o tysiącu lat, antytypiczny sabat, o którym tak radośnie świadczy Izaj. 2:2-4, nauczając, że Królestwo ma być ustanowione w siódmym tysiącletnim dniu od upadku Adama i że w tym okresie ma nastąpić powrót Chrystusa; powraca On bowiem, by ustanowić Królestwo i zaoferować restytucję całej ludzkości – zarówno żywym, jak i umarłym