Epifaniczny tom 17 – rozdział 10 – str. 285
Czas powrotu naszego Pana
wypełnienie w krajach orientalnych. Dlatego Jezus wykorzystał to częste wydarzenie do zobrazowania tego, co będzie miało miejsce w czasie końca, jak dowodzi tego słowo „wtedy”, od którego rozpoczyna się ta przypowieść; odnosi się ono do czasu wydarzeń z Mat. 24:13-51, dowodząc, że wypełnienie się tej przypowieści będzie miało miejsce w czasie tych wydarzeń, które wypełniają się w czasie końca. Na podstawie używania przez Daniela wyrażenia „czas końca”, jako mającego swój początek w czasie powrotu Napoleona z Egiptu w roku 1799 (Dan. 11:29,30,40), rozumiemy, że jako okres czasu trwa on od 1799 aż do ustanowienia Królestwa Mesjasza (Dan. 12:1). W tym czasie zatem powinniśmy spodziewać się ruchu, w którym chrześcijanie w duchu swych umysłów wyjdą na spotkanie z Panem w Jego drugim adwencie. Takie wychodzenie miało swój początek w ruchu Millera w 1829 roku i z różnych punktów widzenia trwa do dzisiaj.
Wierzymy, że mądre panny reprezentują tych, którzy byli całkowicie wierni, którzy rozumieli i postępowali zgodnie z prawdą na czasie; natomiast głupie reprezentują chrześcijan obciążonych tym światem, którzy nie rozumieją prawdy na czasie. Lampy czy też pochodnie reprezentują Biblię, którą posiadają obydwie te klasy (Psalm 119:105). Oliwa reprezentuje Świętego Ducha zrozumienia (Psalm 23:5; 45:8; 133:2; Izaj. 61:1; 11:2; Dz.Ap. 10:38; 2Kor. 1:21, 22). Naczynia reprezentują władze ich umysłu i serce (2Kor. 4:6, 7), gdzie zamieszkuje bądź nie zamieszkuje duch zrozumienia. Różnica między tymi dwoma klasami, która sprawiła, że jedne panny są mądre, a drugie głupie, nie polegała na tym, że jedne miały Biblię (lampy), a drugie nie (ponieważ miały je obydwie klasy). Różnica polegała na tym, że jedne posiadały Świętego Ducha zrozumienia (oliwę) w swych władzach umysłu i w sercu, a drugie nie. Różnica ta jest wynikiem faktu, iż mądre posiadały światło na czasie dzięki swej większej wierności,