Epifaniczny tom 8 – rozdział 9 – str. 642
Dwie paschy oraz słup obłoku i ognia
nasz krok nie zachwieje się (Psalm 37:31) ani nie zboczy z drogi (Psalm 44:19). Werset 18 pokazuje także, że Izrael stawał obozem na rozkaz Pana, podany za pośrednictwem słupa obłoku i ognia. W antytypie oznacza to, że to Bóg planuje nasze wszystkie nieprzychylne doświadczenia. Nas, którzy należymy do Niego, spotyka tylko to, na co On dozwala, ponieważ w życiu świętych Boga nie ma takich doświadczeń, na które Bóg by nie dozwolił i których by nie kontrolował (Rzym. 8:28). Nasz Ojciec kieruje i kontroluje wszystko. Od Niego pochodzą nasze doświadczenia postępu i wzrostu; od Niego pochodzą doświadczenia wytrwałości w próbach, cierpieniach i prześladowaniach. Bez względu na to, jak bardzo aktywne są w nich drugorzędne czynniki, Bóg jest głównym Sprawcą w doświadczeniach Jego wszystkich świętych. Werset 18 dowodzi dalej, że to Bóg decydował o długości postoju Izraela w czasie jego różnych obozowisk: „przez cały czas, gdy obłok pozostawał nad przybytkiem, również i oni stali obozem”. Nie powinniśmy oczywiście rozumieć, że wyrażenie „stali obozem” oznacza, że żaden Izraelita nie opuszczał swego namiotu, nie pracował i nie robił niczego w czasie obozowania, ponieważ w przytoczonych powyżej wersetach Biblia pokazuje coś przeciwnego. Ich obozowanie tak długo, jak długo słup pozostawał nad przybytkiem, jest typem faktu, że lud Boży tak długo przechodzi doświadczenia, cierpienia i prześladowania, jak długo podoba się to Panu. Pozostawajmy w naszych doświadczeniach tak długo, jak długo podoba się to Panu i nie próbujmy takim czy innym sposobem unikać naszych trudnych doświadczeń jak niecierpliwie dzieci, ponieważ czyniąc to, nie nauczymy się zamierzonych lekcji.
(35) Ponieważ jesteśmy próbowani w tym, co rozwinęliśmy, a nie w tym, czego nie rozwinęliśmy, sądzimy, że nasze obozowanie następuje po odbyciu przez nas odpowiedniej podróży, tj. jesteśmy próbowani, cierpimy i doznajemy prześladowań na punkcie naszych dotychczasowych osiągnięć. Wnioskujemy więc, że podróże Izraela przed obozowaniem przedstawiają nasz rozwój przed związanym z tym doświadczeniem. Werset 19 pokazuje,