Epifaniczny tom 8 – rozdział 8 – str. 482
Oczyszczenie, poświęcenie i służba Lewitów Wieku Ewangelii
jest jeszcze zakończone, a jeśli chodzi o tych drugich – jeszcze nawet się nie rozpoczęło. Z tego powodu żadnego z nich nie rozumiemy wystarczająco dobrze, by właściwie o nim mówić, co dowodzi, że odpowiednie zrozumienie tego oczyszczenia nie jest jeszcze na czasie i nie może być wystarczająco jasne. Ponieważ nie jest ono jeszcze na czasie, odkładamy jego omówienie i w obecnym rozważaniu ograniczamy naszą uwagę do antytypu 4 Moj. 8:5-26 na Wiek Ewangelii, który jest obecnie oczywiście na czasie, czego – jak wierzymy – zgodnym z faktami potwierdzeniem będą poniższe uwagi. Wierzymy, że rozważania te przekonają nas wszystkich o prawdziwości poglądu naszego Pastora na temat usprawiedliwionych z wiary Wieku Ewangelii, jako Lewitów Wieku Ewangelii. Ta myśl została podana przez niego w Cieniach Przybytku, a inne myśli były podawane w jego innych pismach, z których wszystkie uważamy za prawidłowe.
(3) W poprzednich rozdziałach tego tomu podane zostały dowody, zgodne z faktami i typami, że Lewitami Wieku Ewangelii są usprawiedliwieni z wiary. Jako tacy, są oni oczywiście jedynie Lewitami tymczasowymi. Lewitami skończonego obrazu Wieku Ewangelii są Lewici Epifanii – Wielka Kompania i Młodociani Godni. Odnośne fakty jednoznacznie dowodzą jednak, że usprawiedliwieni z wiary są tymczasowymi Lewitami Wieku Ewangelii. W naszych rozważaniach najpierw zajmiemy się ich oczyszczeniem, a następnie – poświęceniem. Nakaz oczyszczenia znajduje się od wersetu 6 do połowy wersetu 10 oraz w wersecie 12, natomiast nakaz ich poświęcenia jest przedstawiony w drugiej połowie wersetu 10, w wersecie 11 oraz od wersetu 13-19; fakt ich oczyszczenia i poświęcenia, wraz z ich późniejszą służbą, jest podany od wersetu 20-26. Dokładna analiza tych wersetów wykaże bardzo znamienną równoległość między oczyszczeniem i poświęceniem typicznych Lewitów a oczyszczeniem i poświęceniem ich antytypów z Wieku Ewangelii. Werset 5 pokazuje nam, że cała procedura dotycząca Lewitów, przedstawiona w pozostałej części rozdziału, pochodzi od Boga. Obrzędu tego nie wymyślił ani Mojżesz, ani Aaron, ani