Epifaniczny tom 8 – rozdział 8 – str. 483
Oczyszczenie, poświęcenie i służba Lewitów Wieku Ewangelii
żaden inny człowiek. Jego wyłącznym Inicjatorem jest Bóg. Jest to oczywistą prawdą, ponieważ rozdział ten, tak jak pozostałe dotychczas rozważone rozdziały 4 Mojżeszowej, jest typiczny, a więc proroczy. Jest on więc natchniony, co dowodzi, że ma swój początek w Bogu, jako część Jego natchnionego objawienia, ponieważ werset 5 mówi: „rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc”.
(4) Werset 6 zawiera dwa polecenia dane przez Boga Mojżeszowi: (1) by potomków Lewiego niebędących kapłanami odłączył od reszty Izraela; oraz (2) by ich oczyścił. W tym typie Bóg oczywiście reprezentuje Siebie w Swej działalności Wieku Ewangelii wobec tych, którzy mieli stać się antytypicznymi Lewitami, polecając, by zostali oni odróżnieni od antytypicznego Obozu i oczyszczeni jako tacy. W tym kontekście Mojżesz, jak zwykle w 4 Mojżeszowej, reprezentuje naszego Pana Jezusa jako Wykonawcę odnośnych poleceń Jehowy na Wiek Ewangelii. Nasz Pan odłączał prospektywnych usprawiedliwionych z wiary od reszty antytypicznego Obozu przez wiele opatrznościowych działań, które często obejmowały kształtowanie jeszcze przed narodzeniem, udzielając im dziedzicznych cech odpowiednich do stanowiska antytypicznego Lewity; czasami oznaczały one mniej lub bardziej nieprzyjemne doświadczenia z grzesznikami w antytypicznym Obozie; zawsze oznaczały one mniejsze lub większe cierpienie, którego celem było uświadomienie im niezadowolenia płynącego z grzechu i zaszczepienie pragnienia sprawiedliwości; często korzystnie wpływały też one na nich, kierując ich do Boga i sprawiedliwości. Tym czterem rodzajom doświadczeń w mniejszym lub większym stopniu towarzyszył jeszcze jeden – doświadczenia z pewnymi naukami religijnymi, dostosowanymi do antytypicznego Obozu: do tych, którzy w mniejszym lub większym stopniu dążyli do łączności z Bogiem, lecz nie przechodzili ze stanu grzeszników w Obozie do stanu pokuty, pokazanej w otwartej przestrzeni między obozem a przybytkiem. To właśnie przy pomocy tych pięciu rodzajów doświadczeń – czterech opatrznościowych i jednego edukacyjnego – nasz Pan odłączał prospektywnych usprawiedliwionych z wiary od innych